xián míng
xián bié
xián dàng
xián mài
xián xiū
xián qiáo
xián zhēn
xián jiàn
xián guǎn
xián chóu
xián ān
xián gé
xián fú
xián pì
xián yú
xián shěn
xián bàn
xián guàng
xián mǐn
xián jí
xián dàn
xián cuò
xián kuò
xián jiè
xián liáng
xián shí
xián jù
xián gǔ
xián lěng
xián shēng
xián quē
xián sì
xián xì
xián qíng
xián zhì
xián dōu
xián jiā
xián gē
xián èr
xián liàng
xián yī
xián zá
xián cáo
xián cháng
xián shēn
xián xié
xián biān
xián huò
xián dié
xián guān
xián kuàng
xián jù
xián zào
xián cè
xián bì
xián dié
xián dì
xián zhāo
xián xīn
xián jiān
xián màn
xián chuàn
xián qiáng
xián yì
xián xiǎo
xián bù
xián dài
xián sè
xián shì
xián lí
xián huā
xián liū
xián zhě
xián yóu
xián yún
xián yǎ
xián xìn
xián piǎn
xián kè
xián shū
xián miáo
xián bá
xián rán
xián tán
xián shēn
xián shǐ
xián kě
xián jiē
xián xì
xián jié
xián fàn
xián jìng
xián shì
xián shū
xián duàn
xián sǎn
xián yàn
xián mù
xián jū
xián sù
xián lái
xián wù
xián lào
xián jiǎn
xián jié
xián chǎng
xián qì
xián jú
xián bàng
xián guǎn
xián yě
xián jiāo
xián chě
xián níng
xián fàn
xián jiù
xián mí
xián nǎo
xián kòng
xián cuàn
xián xì
xián kè
xián huǎn
xián jié
xián jié
xián xì
xián yǔ
xián gǔ
xián cuì
xián liáo
xián mèi
xián liū
xián lù
xián dié
xián jí
xián piān
xián yì
xián xiá
xián chuò
xián rùn
xián shuō
xián huà
xián chǔ
xián jià
xián jìng
xián qīng
xián yuán
xián cháo
xián cè
xián shù
xián fàng
xián xián
xián jié
xián zhǒng
xián chàng
xián yàn
xián rén
xián yán
xián kǒu
xián chán
xián yuè
xián suǒ
xián dàn
xián hàn
xián qián
xián dìng
xián fèi
xián yuán
xián jiǎn
xián cháng
xián gōng
xián jìng
xián fáng
xián gòu
xián guō
xián huǐ
xián jìng
xián ào
xián huá
xián de
xián zài
xián huāng
xián jì
xián xiē
xián jū
xián wán
xián tíng
kuān chang
hóng chǎng
qīng chǎng
kuàng chǎng
guǎng chǎng
jùn chǎng
xiá chǎng
sēn chǎng
gāo chǎng
wù chǎng
hóng chǎng
kǒu chǎng
zuǐ chǎng
xiǎn chǎng
píng chǎng
liàng chǎng
hóng chǎng
chóng chǎng
kāi chǎng
fēng chǎng
xiá chǎng
xián chǎng
dòng chǎng
míng chǎng
xuān chǎng
bó chǎng
⒈ 亦作“闲敞”。阔大空旷。
引汉张衡《南都赋》：“体爽塏以闲敞，纷郁郁其难详。”
北魏郦道元《水经注·肥水》：“寺侧因谿建刹五层，屋宇閒敞。”
清刘大櫆《祭张闲中文》：“曾不余言之鄙弃，憩勺园之閒敞。”
闲(1)（形）没有事情；没有活动；有空：～空｜～暇｜～人｜～逸。(2)（房屋、器物等）不在使用中：～钱｜～庭。(3)（名）闲空儿：农～｜忙里偷～。(4)与正事无关的：～扯｜～荡｜～逛｜～谈。
敞读音：chǎng敞chǎng(1)（形）（房屋、庭院等）宽绰；没有遮拦：宽～。(2)（动）张开；打开：～着门。