kuān ruì
kuān hè
kuān yán
kuān chang
kuān shū
kuān pǔ
kuān dà
kuān shè
kuān kuò
kuān zòng
kuān xiàn
kuān yǎn
kuān hóng
kuān shū
kuān kuàng
kuān xī
kuān chǎng
kuān liú
kuān kōng
kuān yǐn
kuān chí
kuān huà
kuān pì
kuān huǎn
kuān fǔ
kuān yòu
kuān míng
kuān zhǎn
kuān dài
kuān huái
kuān kè
kuān shē
kuān lüè
kuān jiàng
kuān liàng
kuān shèng
kuān zuò
kuān tòng
kuān kuò
kuān shù
kuān gē
kuān liàng
kuān píng
kuān tiáo
kuān yǐn
kuān dài
kuān diǎn
kuān rén
kuān ēn
kuān huō
kuān xiá
kuān xíng
kuān róu
kuān lè
kuān dé
kuān kǒu
kuān zhǎi
kuān màn
kuān tùn
kuān zhuǎn
kuān wèi
kuān shuǎng
kuān jìng
kuān yù
kuān yī
kuān zhào
kuān xù
kuān mò
kuān fàng
kuān róng
kuān xùn
kuān wǎng
kuān chuo
kuān yáo
kuān hóng
kuān lìng
kuān zhèng
kuān zhòng
kuān tǐng
kuān sù
kuān yì
kuān xùn
kuān xián
kuān shùn
kuān huì
kuān hóng
kuān yú
kuān lǜ
kuān xìn
kuān zhōng
kuān zhēng
kuān cí
kuān qíng
kuān hé
kuān pì
kuān jiǎ
kuān fàn
kuān chàng
kuān kē
kuān jǐn
kuān yán
kuān zhōng
kuān sì
kuān cháng
kuān xiāng
kuān dài
kuān jiān
kuān suì
kuān jiāo
kuān jìng
kuān tài
kuān fǎ
kuān shū
kuān cuì
kuān dài
kuān yán
kuān yuán
kuān jiǎn
kuān tōng
kuān shàn
kuān chéng
kuān rěn
kuān kǎi
kuān mǐn
kuān dǎ
kuān dàn
kuān lì
kuān kuài
kuān zé
kuān guǎng
kuān yú
kuān měng
kuān miǎn
kuān jiè
kuān ráo
kuān ān
kuān dù
kuān nóng
kuān hòu
kuān hēi
kuān chōng
kuān yùn
kuān jiě
kuān sōng
kuān shēn
kuān bó
kuān xiōng
kuān yǒng
kuān ruì
kuān shì
kuān xiè
kuān yǎ
kuān shū
kuān shè
kuān yǔ
kuān zhì
kuān xīn
kuān miǎn
kuān píng
kuān shì
kuān mín
kuān hù
kuān yuán
kuān ràng
kuān jiǎn
kuān shì
kuān jí
kuān xiáng
kuān duàn
liàng chǎng
wù chǎng
xiá chǎng
bó chǎng
kǒu chǎng
míng chǎng
chóng chǎng
jùn chǎng
kuān chang
guǎng chǎng
dòng chǎng
zuǐ chǎng
xián chǎng
hóng chǎng
sēn chǎng
xiǎn chǎng
píng chǎng
kuàng chǎng
hóng chǎng
xuān chǎng
xiá chǎng
qīng chǎng
gāo chǎng
fēng chǎng
kāi chǎng
hóng chǎng
宽敞kuānc宽畅
例心里感到宽敞了许多英free from worry;happy;cheerful⒈ 宽大开阔。
引《东观汉记·刘般传》：“时五校官显职闲，而府寺宽敞，舆服光丽。”
宋程大昌《演繁露·洛阳桥》：“或曰洛客有经此桥者，乐其山水宽敞，有似洛阳，故以名。”
清蒲松龄《聊斋志异·窦氏》：“适遇雨，途中有小村，见一农人家，门内宽敞，因投止焉。”
赵树理《套不住的手》：“一出了村，他觉人也不挤了，路也宽敞了，这才伸手到怀里摸他的手套。”
⒉ 犹宽畅。
引柳青《铜墙铁壁》第十九章：“两天来压在她心上的一块石头搬掉了，心里感到宽敞了许多。”
柳青《创业史》第一部第十七章：“哭就哭吧！哭一哭会疏散一些心中的郁闷的，胸腔里头会觉得宽敞一些的！”
宽大、宽阔。
宽kuān(1)基本义：（形）横的距离大；范围广。(2)（名）宽度：这条河有一里～。(3)（动）放宽；使松缓：～限｜～心。(4)（形）宽大；不苛求（跟‘严’相对）：～容｜从～处理。(5)（形）富裕；宽绰：他手头比过去～多了。(6)（Kuān）姓。
敞读音：chǎng敞chǎng(1)（形）（房屋、庭院等）宽绰；没有遮拦：宽～。(2)（动）张开；打开：～着门。