bù niǎn
bù yán
bù qū
bù jìng
bù fǎ
bù xǐ
bù suì
bù dǎo
bù lán
bù wèi
bù dǎ
bù shì
bù gāng
bù wǎn
bù gǔ
bù lí
bù diào
bù mǎ
bù kōng
bù yán
bù rén
bù zú
bù wǔ
bù qū
bù jiàn
bù yán
bù chā
bù jí
bù tiān
bù duì
bù wǔ
bù yuè
bù qū
bù chá
bù bù
bù rèn
bù fá
bù xiè
bù yùn
bù shī
bù bīng
bù tài
bù jué
bù gāng
bù lì
bù wǔ
bù qí
bù yún
bù dì
bù zhāng
bù yú
bù wǔ
bù chán
bù zhòu
bù lǚ
bù lòu
bù dān
bù kuài
bù zhǐ
bù zǒu
bù xū
bù qǔ
bù zhòu
bù yóu
bù jǐng
bù zi
bù jūn
bù xì
bù xíng
bù liàng
bù huán
bù fú
bù guāng
bù guǐ
bù rù
bù dùn
bù dào
bù shū
bù yáo
bù qū
bù zhàng
bù gōng
bù dòu
bù qì
bù qiāng
bù yùn
bù fù
bù zhàn
bù láng
bù zhàng
bù qí
bù jī
bù shào
bù tóu
bù zōu
bù shè
tòng dǎ
chōng dǎ
kǎo dǎ
chuī da
shuāng dǎ
mó dǎ
huǐ dǎ
xiǎo dǎ
cǎi dǎ
jī dǎ
duò dǎ
zhāng dǎ
chā dǎ
bái dǎ
tǎo dǎ
bù dǎ
bō dǎ
chuí dǎ
chōu dǎ
wō dǎ
duǎn dǎ
duì dǎ
měng dǎ
shuāng dǎ
guǐ dǎ
kē da
kòu dǎ
zì dǎ
pū dǎ
cī dá
kuān dǎ
jí dǎ
ái dǎ
cī dǎ
luàn dǎ
zé dǎ
bàn dǎ
jiá dǎ
hōng dǎ
dú dǎ
ān dǎ
dǔn dǎ
qǐ dǎ
sī dǎ
mí dǎ
cháng dǎ
xiāng dǎ
zhǔ dǎ
qiāo dǎ
ái dǎ
luó dǎ
niǔ dǎ
chuí dǎ
duàn dǎ
gōng dǎ
quán dǎ
guó dǎ
diē dǎ
hǎo dǎ
pái dǎ
lún dǎ
kāi dǎ
bān dǎ
jié dǎ
sī dǎ
bù dǎ
mó dǎ
féi dǎ
cāi dǎ
bī dǎ
tiě dǎ
diào dǎ
hēi dǎ
kuǎn dǎ
dān dǎ
shuāi da
sā dǎ
wǔ dǎ
yōu dǎ
tī dǎ
cóng dǎ
guǎn dǎ
ōu dǎ
chuí dǎ
zǎn dǎ
jì dǎ
ōu dǎ
yán dǎ
sū dá
pāi dǎ
biān dǎ
yī dá
dòu dǎ
pū dǎ
⒈ 见“步打毬”。
踢毬，徒步打球。为古代军中球戏，唐宋时盛行于宫中。宋．孙光宪《北梦琐言．卷一》：「僖宗皇帝好蹴毬、斗鸡为乐，自以能于步打，谓俳优石野猪曰：『朕若作步打进士，亦合得一状元。』」也作「步击」。
步bù(1)（名）行走时两脚之间的距离；脚步：正～｜跑～｜寸～难移｜走了一～棋。(2)（名）阶段：事情一～比一～顺利。(3)（名）地步；境地；不幸落到这一～。(4)（量）旧制长度单位；一步等于五尺。(5)（动）用脚走；～入会场｜亦～亦趋。(6)（动）〈书〉踩；踏：～人后尘。(7)（动）〈方〉用脚步等量地：～一～这块地够不够三亩。(8)姓。
打读音：dǎ,dá[ dǎ ]1. 击，敲，攻击：打击。殴打。打杀。
2. 放出，发出，注入，扎入：打炮。打雷。打信号。打电报。
3. 做，造：打首饰。打家具。
4. 拨动：打算盘。
5. 揭，破，凿开：打破。打井。
6. 举，提起：打灯笼。打起精神。
7. 涂抹，印，画：打蜡。打戳子。
8. 写出，开出：打证明。
9. 捆，扎：打包裹。
10. 合，结合：打伙。打成一片。
11. 获取，购取：打水。打鱼。
12. 除去：打消。打杈。
13. 定出，计算：打算。打腹稿。
14. 用，采用，使用：打比喻。
15. 玩，玩耍：打球。
16. 截，停，减，退：打住。打价儿。
17. 表示人体发出某种行为动作：打手势。
18. 进行某种活动，从事或担任某种工作：打交道。打短工。
19. 与某些动词结合，基本上保留原动词词义：打扫。打扰。
20. 自，从：打哪儿来？