jī lǔ
jī jiǎo
jī jī
jī yā
jī dí
jī xiè
jī chóu
jī zhí
jī huàn
jī zhì
jī ài
jī cháng
jī sī
jī guān
jī qiān
jī dú
jī zhì
jī yīng
jī yóu
jī lè
jī bìng
jī zhěn
jī chù
jī yuàn
jī qǔ
jī jiǎn
jī juàn
jī wàng
jī hòu
jī rén
jī guàn
jī kè
jī shù
jī guà
jī shǐ
jī qiǎn
jī qín
jī yǔ
jī luò
jī jiǎn
jī è
jī lí
jī chí
jī è
jī pèi
jī dān
jī xì
jī chén
jī hán
jī bàn
jī mí
jī tú
jī bó
jī niǎo
jī qíng
jī pò
jī guàn
jī fáng
jī yāng
jī mí
jī fù
jī qióng
jī fú
jī kǔ
jī yì
jī pín
jī qī
jī lǚ
jī guǎn
jī suǒ
jī huái
jī gū
jī cí
jī jù
jī kòng
jī léi
jī gù
jī qiú
jī chán
jī shù
jī pú
jī nì
jī shén
jī bù
jī lèi
jī hóng
jī bàn
jī hún
jī suǒ
jī liú
jī xiè
qīng chóu
xiāo chóu
bào chóu
yuán chóu
jiǔ chóu
pān chóu
biān chóu
xiāng chóu
jiě chóu
jiāo chóu
dān chóu
jiān chóu
wán chóu
mò chóu
sì chóu
yù chóu
gē chóu
āi chóu
fā chóu
yōu chóu
gǎn chóu
gū chóu
shěn chóu
xiá chóu
pò chóu
níng chóu
qiān chóu
shī chóu
bié chóu
jì chóu
áo chóu
zhù chóu
wú chóu
chūn chóu
hài chóu
duō chóu
jiā chóu
liáo chóu
qióng chóu
yǎng chóu
kè chóu
yún chóu
lǚ chóu
gāo chóu
jiāo chóu
qīn chóu
jī chóu
yǔ chóu
qū chóu
yíng chóu
bēi chóu
fán chóu
huái chóu
fàn chóu
cháng chóu
xián chóu
dú chóu
lí chóu
qiǎn chóu
láo chóu
làng chóu
xīn chóu
yōu chóu
gàn chóu
sāo chóu
jī chóu
sàn chóu
hán chóu
gǔ chóu
⒈ 亦作“羇愁”。旅人的愁思。
引南朝齐江孝嗣《北戍琅琊城》诗:“薄暮苦羈愁,终朝伤旅食。”
宋欧阳修《<宛陵先生诗集>序》:“奈何使其老不得志而为穷者之诗,迺徒发於虫鱼物类羇愁感叹之言,世徒喜其工而不知其穷之久而将老也。”
元王实甫《西厢记》第四本第四折:“行色一鞭催去马,羈愁万斛引新诗。”
清纳兰性德《木兰花慢·立秋夜雨送梁汾南行》词:“从此羈愁万叠,梦回分付啼螿。”
作客他乡所引起的愁绪。