xián fú
xián zhī
xián jīng
xián dàn
xián xì
xián luò
xián quán
xián mù
xián cuó
xián niǎo
xián jīng
xián sè
xián hēi
xián xià
xián suān
xián táng
xián zū
xián qín
xián shuǐ
xián hé
xián yīng
xián shéng
xián hù
xián cài
xián chù
xián fēng
xián jiē
xián píng
xián hú
xián xì
xián mò
xián chǐ
xián jiě
xián gǎn
xián féi
xián xīng
xián zhì
xián xì
xián qiū
xián rǎng
xián kǔ
xián cǎo
xián zū
xián lǔ
xián yáng
xián yīng
xián cháo
xián jī
píng dàn
shèn dàn
xī dàn
wēn dàn
guǎ dàn
zhǐ dàn
mí dàn
tián dàn
jiǎn dàn
qīng dàn
huāng dàn
yūn dàn
shū dàn
hán dàn
zhèn dàn
nóng dàn
chún dàn
àn dàn
chōng dàn
jìng dàn
kǔ dàn
chún dàn
qī dàn
tuí dàn
shěn dàn
yí dàn
kǒu dàn
ǎn dàn
chéng dàn
kū dàn
dàn dàn
kuàng dàn
shǒu dàn
zhēn dàn
àn dàn
lěng dàn
zhàn dàn
sù dàn
sàn dàn
cǎn dàn
chě dàn
qiǎn dàn
cǎn dàn
kuò dàn
àn dàn
dàn dàn
hán dàn
xián dàn
gū dàn
qīng dàn
xián dàn
shí dàn
sù dàn
hūn dàn
yǎng dàn
yōu dàn
xiāo dàn
tùn dàn
gǔ dàn
hěn dàn
cū dàn
gān dàn
xū dàn
tuì dàn
tián dàn
níng dàn
yǎ dàn
⒈ 咸和淡的味道。
引《荀子·正名》：“甘苦咸淡，辛酸奇味，以口异。”
《韩非子·八说》：“酸甘咸淡，不以口断而决於宰尹，则厨人轻君而重於宰尹矣。”
⒉ 戏剧中的旦角名。 唐段安节《乐府杂录·俳优》：“武宗朝有曹叔度、刘泉水咸淡最妙。
引咸通以来，即有范传康、上官唐卿、吕敬迁三人弄假妇人。”
王国维《古剧脚色考》：“咸淡为假妇人之始。‘旦’之音，当由‘咸淡’之‘淡’出，若作二事解，则咸淡亦一种脚色。”
咸xián(1)（副）〈书〉全；都：～受其益。(2)（名）姓。咸（形）像盐那样的味道：～菜｜～鱼｜～津津。
淡读音：dàn淡dàn(1)（形）液体或气体中所含的某种成分少：天高云～。(2)（形）味道不浓：这菜太～。(3)（形）（颜色）浅：～黄。(4)（形）不热心：冷～。(5)（形）营业不旺盛：～季。