kāng liǎo
kāng gē
kāng dé
kāng huāng
kāng qú
kāng sháo
kāng gōng
kāng zāi
kāng jiàn
kāng dí
kāng bó
kāng hù
kāng fù
kāng shèng
kāng qiáng
kāng lóng
kāng qián
kāng níng
kāng liáng
kāng zhuāng
kāng lè
kāng yú
kāng hóu
kāng shèng
kāng lú
kāng huí
kāng xī
kāng zhí
kāng rì
kāng yì
kāng jìng
kāng kè
kāng jiù
kāng lè
kāng fù
kāng jì
kāng yù
kāng yù
kāng kuí
kāng shí
kāng hù
kāng shì
kāng yù
kāng shí
kāng fù
kāng shùn
kāng shì
kāng píng
kāng chéng
kāng fù
kāng tú
kāng jué
kāng ān
kāng tài
kāng huì
kāng shěn
kāng jū
kāng hé
sù jìng
níng jìng
xuán jìng
kuān jìng
fù jìng
suí jìng
kāng jìng
mì jìng
píng jìng
jiǎn jìng
chéng jìng
ān jìng
yǒng jìng
zì jìng
lián jìng
jiā jìng
duān jìng
dǐ jìng
shòu jìng
xián jìng
qiān jìng
kān jìng
tán jìng
yuān jìng
zhàn jìng
qīng jìng
shěn jìng
⒈ 安宁。
引《国语·吴语》:“昔周室逢天之降祸,遭民之不祥,余心岂忘忧恤,不唯下土之不康靖。”
⒉ 安康。
引明李东阳《中书舍人徐君寿六十序》:“恬雅康靖,吉脩而庆积,以饗其所谓寿。”
康kāng(1)(名)健康;安康。(2)(Kānɡ)姓。康kāng同“糠”。
靖读音:jìng靖jìng(1)(形)没有变故或动乱;平安:地方安~。(2)(动)使秩序安定;平定(变乱):~乱|~边。(3)(Jìnɡ)姓。