kāng tú
kāng jì
kāng sháo
kāng yì
kāng shùn
kāng shí
kāng yù
kāng ān
kāng fù
kāng lóng
kāng hù
kāng kuí
kāng bó
kāng fù
kāng píng
kāng shì
kāng gē
kāng huì
kāng zhuāng
kāng qiáng
kāng gōng
kāng shì
kāng qú
kāng lè
kāng liǎo
kāng shèng
kāng yù
kāng fù
kāng huí
kāng shí
kāng rì
kāng zhí
kāng lú
kāng yú
kāng jū
kāng jiù
kāng hóu
kāng kè
kāng dí
kāng lè
kāng huāng
kāng hé
kāng fù
kāng hù
kāng jìng
kāng qián
kāng chéng
kāng tài
kāng jué
kāng jiàn
kāng dé
kāng níng
kāng shěn
kāng xī
kāng zāi
kāng liáng
kāng shèng
kāng yù
páng yù
kuáng yù
xiū yù
xīn yù
yóu yù
shí yù
yóu yù
yōng yù
fú yù
èr yù
yóu yù
yín yù
liǎng yù
xì yù
kǎi yù
yōu yù
cè yù
huān yù
bù yù
xīn yù
fù yù
míng yù
bèi yù
chǐ yù
dǐ yù
ān yù
sān yù
chōng yù
fēng yù
diào yù
míng yù
qiān yù
qián yù
guāi yù
fèn yù
wēn yù
shuō yù
chū yù
chí yù
guān yù
kāng yù
wéi yù
yōu yù
yóu yù
gàn yù
yì yù
cān yù
xiá yù
hé yù
mào yù
shē yù
⒈ 犹康健。多指帝王。参见“不豫”。
引唐张鷟《朝野佥载》卷六:“太宗极康豫,太史令淳风见上,流泪无言。上问之,对曰:‘陛下夕当晏驾。’”
明张居正《人主保身以保民论》:“中心悦愷,四体康豫,而寿考且寧矣。”
康kāng(1)(名)健康;安康。(2)(Kānɡ)姓。康kāng同“糠”。
豫读音:yù豫yù(1)(形)〈书〉欢喜;快乐:面有不~之色。(2)(形)〈书〉安适:逸~亡身。豫yù同“预”。豫yù(名)河南别称。