kāng lè
kāng shèng
kāng gē
kāng fù
kāng tài
kāng qián
kāng níng
kāng jué
kāng liǎo
kāng dé
kāng jū
kāng hù
kāng lóng
kāng píng
kāng shí
kāng kè
kāng fù
kāng qú
kāng jiàn
kāng ān
kāng jìng
kāng fù
kāng lè
kāng tú
kāng hù
kāng shěn
kāng zhuāng
kāng zāi
kāng shí
kāng qiáng
kāng shì
kāng shèng
kāng xī
kāng rì
kāng huì
kāng yù
kāng huāng
kāng shì
kāng hé
kāng yú
kāng gōng
kāng liáng
kāng jì
kāng yì
kāng dí
kāng shùn
kāng jiù
kāng huí
kāng yù
kāng sháo
kāng chéng
kāng hóu
kāng bó
kāng yù
kāng fù
kāng kuí
kāng zhí
kāng lú
gào níng
huáng níng
mǐ níng
hóng níng
lái níng
ān níng
dāng níng
yì níng
yǐ níng
bì níng
fǔ níng
wài níng
jī níng
chéng níng
dǐ níng
wú nìng
píng níng
bǎo níng
liè níng
wéi níng
wù níng
tài níng
dà níng
xié níng
huí níng
chéng níng
hú níng
bù níng
yīng níng
yàn níng
jìng níng
shēng níng
hé níng
yǒng níng
dìng níng
qīng níng
yàn níng
mì níng
jù níng
kuāng níng
kè níng
kuò níng
suí níng
dàn níng
dǐ níng
huáng níng
jiǎ níng
fēng níng
huáng níng
guī níng
yù níng
xiū níng
wèn níng
dàn níng
qú níng
xián níng
jí níng
wǎng níng
mǐ níng
cháng níng
xū níng
dīng níng
kāng níng
jí níng
huāng níng
hé níng
安宁。
(好工具.)健康。
⒈ 安宁。
引《书·多士》:“非我一人奉德不康寧。”
孔传:“非我天子奉德不能使民安之。”
《汉书·宣帝纪》:“天下蒸庶,咸以康寧。”
颜师古注:“康,安也。”
唐吴兢《贞观政要·论政体》:“数年间,海内康寧, 突厥破灭。”
⒉ 健康。
引《书·洪范》:“五福:一曰寿,二曰富,三曰康寧,四曰攸好德,五曰考终命。”
孔传:“无疾病。”
宋陆游《老学庵笔记》卷四:“从舅唐仲俊,年八十五六,极康寧。”
平安无病。
康kāng(1)(名)健康;安康。(2)(Kānɡ)姓。康kāng同“糠”。
宁读音:níng,nìng[ níng ]1. 平安,安定:宁静。宁谧。息事宁人。
2. 已嫁的女子或在外子女回家省视父母:宁亲。归宁。
3. 守父母之丧,丧假:“前博士弟子父母死,予宁三年”。
4. 中国江苏省南京市的别称。
5. 中国宁夏回族自治区的简称。