cún chù
cún shén
cún fǎng
cún quán
cún xióng
cún yì
cún xiǎng
cún shěng
cún cháng
cún zhuī
cún láo
cún pán
cún lǐ
cún ài
cún kù
cún àn
cún zhù
cún xiàng
cún wèn
cún jù
cún bì
cún wáng
cún jīng
cún yǎng
cún huó
cún lì
cún jì
cún shēng
cún hòu
cún huò
cún xī
cún jiù
cún xù
cún shì
cún jiǎng
cún wèi
cún zhào
cún shēn
cún shǒu
cún zhèng
cún xù
cún jù
cún dǐ
cún zhù
cún jiǎng
cún cún
cún chǔ
cún mù
cún yí
cún zài
cún dàng
cún mìng
cún zhé
cún hù
cún zhì
cún rù
cún lán
cún qǔ
cún bó
cún chǔ
cún chéng
cún xīn
cún jī
cún kuǎn
cún jì
cún ān
cún fǔ
cún yì
cún yù
cún jiàn
cún liàng
cún gēn
cún lù
cún liú
cún yì
cún pǐn
cún cì
cún shí
cún fù
cún zuò
cún liáng
cún jì
cún mò
cún juàn
cún xiè
cún fàng
cún rùn
cún dìng
cún chá
cún gū
cún zhěng
cún gù
cún zhí
cún nuǎn
cún méi
cún nà
cún zhèng
cún yù
cún sī
cún dàng
cún dān
cún běn
cún zhá
jì gū
shè gū
chēng gū
piān gū
qióng gū
yòu gū
kuí gū
hè gū
yù gū
líng gū
xù gū
qióng gū
shuāng gū
dú gū
guǎi gū
zì gū
guǎ gū
jiān gū
miǎo gū
zhuāng gū
fǔ gū
sān gū
luán gū
xiǎng gū
guān gū
cún gū
yí gū
ruò gū
xiǎo gū
yù gū
jī gū
zhēn gū
zhuāng gū
bù gū
jī gū
zhū gū
tuō gū
kuí gū
tuō gū
gōng gū
sì gū
yǎng gū
⒈ 恤养孤儿。
引《礼记·月令》：“﹝仲春之月﹞是月也，安萌芽，养幼少，存诸孤。”
《史记·商君列传》：“君之危若朝露，尚将欲延年益寿乎？则何不归十五都，灌园於鄙，劝秦王显巖穴之士，养老存孤，敬父兄，序有功，尊有德，可以少安。”
《北齐书·文襄帝纪》：“无主之国，在礼未闻，动而不法，将何以训。窃以分财养幼，事归令终；舍宅存孤，谁云隙末？”
语本《礼记．月令》：「养幼少，存诸孤。」指抚恤孤儿。
存cún(1)（动）活着：生～。(2)（动）储积：～粮。(3)（动）保留：～疑。(4)（动）寄放：～车。(5)（动）心里怀有：对他～着希望。
孤读音：gū孤gū(1)（形）幼年丧父或父母双亡的：～儿。(2)（形）单独；孤单：～雁｜～岛。(3)（代）封建王侯的自称。