cún wáng
cún liàng
cún pǐn
cún zhuī
cún hòu
cún zhé
cún zuò
cún àn
cún jī
cún chéng
cún mù
cún lán
cún jù
cún jiǎng
cún fàng
cún mò
cún zài
cún huó
cún méi
cún shǒu
cún jiàn
cún yí
cún shēng
cún běn
cún jì
cún hù
cún jiù
cún láo
cún zhì
cún shěng
cún wèi
cún chá
cún zhào
cún dǐ
cún cì
cún shì
cún xù
cún rùn
cún jù
cún cháng
cún nà
cún xiàng
cún zhí
cún kù
cún yù
cún lù
cún sī
cún bó
cún xiǎng
cún jiǎng
cún kuǎn
cún ài
cún juàn
cún bì
cún wèn
cún dān
cún shēn
cún fǔ
cún chǔ
cún zhèng
cún chù
cún zhù
cún zhèng
cún chǔ
cún qǔ
cún xióng
cún cún
cún pán
cún dàng
cún dìng
cún nuǎn
cún fǎng
cún jì
cún zhù
cún lì
cún yù
cún yì
cún ān
cún fù
cún gēn
cún quán
cún jīng
cún zhěng
cún yì
cún mìng
cún xī
cún lǐ
cún zhá
cún xiè
cún liáng
cún huò
cún dàng
cún shí
cún xù
cún yǎng
cún jì
cún rù
cún gū
cún shén
cún liú
cún xīn
cún yì
cún gù
qī wáng
jiù wáng
yǔn wáng
sān wáng
diāo wáng
jiān wáng
diāo wáng
jué wáng
cán wáng
huì wáng
pò wáng
bēn wáng
shī wáng
huāng wáng
shēn wáng
bū wáng
yāo wáng
shāng wáng
de wáng
huǐ wáng
wēi wáng
bèng wáng
qīng wáng
bào wáng
táo wáng
xuē wáng
pàn wáng
lěi wáng
hòu wáng
zhuì wáng
jiān wáng
guāi wáng
dào wáng
sī wáng
cún wáng
bō wáng
xiāo wáng
liú wáng
diāo wáng
luàn wáng
xīng wáng
fù wáng
héng wáng
cuàn wáng
yāo wáng
zài wáng
fàng wáng
yì wáng
yōu wáng
mǐn wáng
hào wáng
yí wáng
piān wáng
yāng wáng
yān wáng
wǔ wáng
chuí wáng
lòu wáng
pàn wáng
gù wáng
zhèn wáng
dān wáng
xùn wáng
chū wáng
zhǐ wáng
xìng wáng
chāng wáng
sàng wáng
cǎn wáng
kōng wáng
mí wáng
tuī wáng
shuāi wáng
huī wáng
jiàn wáng
bài wáng
liǎng wáng
fèi wáng
zǒu wáng
dùn wáng
gù wáng
chú wáng
dào wáng
bēn wáng
quē wáng
lún wáng
jí wáng
duàn wáng
sǐ wáng
lòu wáng
chāng wáng
wǎng wáng
miè wáng
wèi wáng
zhuī wáng
zhòu wáng
存亡cúnwáng
(1) 生存和死亡,存在和灭亡
例关系生死存亡的战争英live or die;survive or perish⒈ 存在或灭亡;生存或死亡。
引《易·乾》:“知进退存亡而不失其正者,其唯圣人乎。”
《史记·袁盎晁错列传》:“夫一旦有急叩门,不以亲为解,不以存亡为辞,天下所望者,独季心、剧孟耳。”
三国蜀诸葛亮《前出师表》:“今天下三分, 益州疲敝,此诚危急存亡之秋也。”
南朝梁刘勰《文心雕龙·祝盟》:“夫盟之大体,必序危机,奬忠孝,共存亡,戮心力,祈幽灵以取鉴,指九天以为正。”
《新唐书·东夷传·高丽》:“大德入其国,厚餉官守,悉得其纤曲。见华人流客者,为道亲戚存亡,人人垂涕,故所至士女夹道观。”
宋陈亮《又乙巳春书之一》:“自棘寺归,闭门不与人交往。以妻弟之故,一出数日,便为兇徒聚数十人而欲杀之。一命存亡,仅丝髮许,而告之州县,漠然不应。”
鲁迅《集外集拾遗·报<奇哉所谓……>》:“因为国的存亡是在政权,不在语言文字的。 美国用英文,并非英国的隶属; 瑞士用德法文,也不被两国所瓜分。”
⒉ 指生者和死者。
引晋葛洪《抱朴子·行品》:“居寂寞之无为,蹈修直而执平者,道人也;尽烝尝於存亡,保髮肤以扬名者,孝人也。”
《北齐书·文宣帝纪》:“故殷州刺史刘丰 、故济州刺史蔡儁等并左右先帝,经赞皇基,或不幸早徂,或殞身王事,可遣使者就墓致祭,并抚问妻子,慰逮存亡。”
宋苏轼《与孙叔静书》之六:“旅殯无人照管,或毁坏暴露,愿公愍其不幸,因巡检至其所,特为一言於彼守令,得稍修治其殯,常戒主者保护之,以须其子之至,则恩及存亡耳。”
⒊ 指衰亡;灭亡。
引《国语·郑语》:“凡周存亡,不三稔矣!君若欲避其难,其速规所矣,时至而求用,恐无及也。”
明顾起纶《国雅品·士品二》:“当时或谓公曰:‘城旦夕且破,何空自苦乎?’公曰:‘吾誓与此贼存亡,不使诸君独死。’”
⒋ 引申指丧失、陷落。
引唐独孤及《故御史中丞卢弈谥议》:“或曰:‘ 洛阳之存亡,操兵者实任其咎,非执法吏所能抗,师败将犇去之可也。’”
⒌ 使濒临灭亡或已亡者得以继续存在或延续。
引《左传·昭公十三年》:“诸侯脩盟,存小国也;贡献无极,亡可待也。存亡之制将在今矣。”
汉王充《论衡·恢国》:“世有死而復生之人,人必谓之神。 汉统絶而復属, 光武存亡,可谓优矣。”
五代王定保《唐摭言·公荐》:“继絶存亡,贤者之事也。 管夷吾用,所以能继絶世存亡国焉耳。”
存在或衰亡。
存cún(1)(动)活着:生~。(2)(动)储积:~粮。(3)(动)保留:~疑。(4)(动)寄放:~车。(5)(动)心里怀有:对他~着希望。
亡读音:wáng,wú[ wáng ]1. 逃:逃亡。流亡。
2. 失去:亡佚。亡羊补牢。
3. 死:伤亡。死亡。
4. 灭:灭亡。亡国奴。救亡。兴亡。