hé wū
hé chuán
hé jì
hé liú
hé jīn
hé tíng
hé tái
hé duàn
hé jì
hé wān
hé guān
hé cáo
hé xiàn
hé zé
hé chuān
hé nán
hé lou
hé hàn
hé rùn
hé qiáo
hé yòu
hé bù
hé shuǐ
hé chē
hé yú
hé dēng
hé fén
hé nǚ
hé mò
hé fū
hé lóng
hé gǎng
hé nèi
hé tān
hé bó
hé jiān
hé sè
hé tān
hé guī
hé gōu
hé xīn
hé huáng
hé kǎn
hé chōng
hé shēn
hé shì
hé tú
hé dōng
hé shén
hé dū
hé wèi
hé xiāng
hé kǒu
hé xīng
hé chún
hé zōng
hé féng
hé bīn
hé jī
hé yuán
hé chuáng
hé gǔ
hé gōng
hé yì
hé jì
hé dī
hé fú
hé hòu
hé shā
hé líng
hé mén
hé lù
hé pēn
hé chún
hé zhāng
hé cāng
hé ruán
hé ruán
hé féi
hé bù
hé luò
hé mǎ
hé yán
hé qú
hé ào
hé táng
hé tīng
hé jiān
hé qīng
hé xiān
hé lǒng
hé yū
hé gàn
hé luò
hé wǎng
hé jīng
hé yǒng
hé xì
hé yáng
hé tào
hé chà
hé shì
hé dào
hé dī
hé shuò
hé tún
hé zhāng
hé shuài
hé hóu
hé àn
hé dǐ
hé shǐ
hé chà
hé shì
hé chén
hé diǎn
hé lí
hé mán
hé yuè
hé zú
hé hǔ
hé tún
hé dú
hé biān
hé huá
hé kuí
hé yuán
hé jiē
hé chí
hé mǎn
hé bāng
hé zhōu
hé xī
hé cáo
hé shān
hé sāi
hé huáng
hé shàng
hé sào
hé dù
hé yuán
hé yīn
hé yǎn
hé liǔ
hé gǔ
hé mǎ
hé pàn
hé bàng
hé gǔ
hé píng
hé yún
hé ní
hé fáng
hé xiè
hé yùn
hé mù
hé xiǔ
hé wǎng
hé fáng
hé qū
hé luò
hé gōng
hé wài
hé běi
hé qiàn
hé jǐ
hé liáng
bō lǒng
shān lǒng
fén lǒng
gāng lǒng
qiān lǒng
fó lǒng
hè lǒng
tuí lǒng
mǔ lǒng
chéng lǒng
xiān lǒng
wǎ lǒng
yōu lǒng
yǐ lǒng
huáng lǒng
mài lǒng
mǔ lǒng
chóu lǒng
biān lǒng
quǎn lǒng
guān lǒng
hé lǒng
qí lǒng
qiū lǒng
liáo lǒng
bēi lǒng
qiān lǒng
tián lǒng
jiāng lǒng
kōng lǒng
dēng lǒng
qín lǒng
qiū lǒng
古代指(好工具.)河西与陇右。相当今甘肃省西部地区。
⒈ 古代指河西与陇右。相当今甘肃省西部地区。
引《后汉书·隗嚣传》：“数年之閒，冀圣汉復存，当挈河陇奉旧都以归本朝。”
《宋书·夷蛮传论》：“晋氏南移， 河陇夐隔，戎夷梗路，外域天断。”
《新唐书·吐蕃传下》：“赞磨代之，为东面节度使，专河陇。”
宋曾巩《唐安乡开元寺卧禅师净土堂碑铭》：“自河陇没於羌夷，州县城郭、官寺民庐，莫不毁废。”
河hé(1)（名）天然的或人工的大水道：江～｜～流｜内～｜运～｜护城～。(2)（名）指银河系：～外星系。(3)（名）特指黄河：～西｜～套。
陇读音：lǒng1.陇山，山名。在陕西、甘肃交界处：～右。
2.甘肃的别称。
3.古又同“垄”。