kuān ēn
kuān míng
kuān ràng
kuān yī
kuān píng
kuān dé
kuān dài
kuān ráo
kuān jiàng
kuān yùn
kuān zhōng
kuān zuò
kuān nóng
kuān róng
kuān chuo
kuān shèng
kuān miǎn
kuān zhào
kuān zhì
kuān pǔ
kuān jǐn
kuān dài
kuān gē
kuān jí
kuān yǎn
kuān shū
kuān zhuǎn
kuān kuài
kuān jiǎ
kuān kuò
kuān lǜ
kuān xìn
kuān yòu
kuān pì
kuān shū
kuān jiāo
kuān xiōng
kuān mǐn
kuān miǎn
kuān lì
kuān hé
kuān xùn
kuān dà
kuān shì
kuān chang
kuān fǔ
kuān yuán
kuān chéng
kuān shū
kuān shuǎng
kuān shù
kuān xiá
kuān jìng
kuān kǒu
kuān shì
kuān dài
kuān diǎn
kuān tòng
kuān fàn
kuān qíng
kuān yǐn
kuān xiàn
kuān xùn
kuān píng
kuān huō
kuān zhèng
kuān màn
kuān xián
kuān chōng
kuān kǎi
kuān chí
kuān hù
kuān yú
kuān jìng
kuān shēn
kuān lìng
kuān tōng
kuān dǎ
kuān hēi
kuān xiáng
kuān huì
kuān tùn
kuān yǔ
kuān cuì
kuān zhēng
kuān jiè
kuān yǒng
kuān shē
kuān fǎ
kuān sù
kuān duàn
kuān fàng
kuān tǐng
kuān hòu
kuān hóng
kuān dài
kuān yán
kuān liàng
kuān tài
kuān chàng
kuān xíng
kuān yáo
kuān róu
kuān lüè
kuān xī
kuān pì
kuān ruì
kuān liú
kuān shàn
kuān yì
kuān liàng
kuān mín
kuān lè
kuān wǎng
kuān shè
kuān jiān
kuān huǎn
kuān zhǎi
kuān yuán
kuān shì
kuān tiáo
kuān huái
kuān cháng
kuān rěn
kuān zhòng
kuān shū
kuān xiāng
kuān sì
kuān suì
kuān yǎ
kuān yán
kuān xiè
kuān zhōng
kuān yú
kuān hóng
kuān měng
kuān zé
kuān kè
kuān dù
kuān cí
kuān xīn
kuān jiě
kuān sōng
kuān mò
kuān guǎng
kuān yǐn
kuān zòng
kuān kuò
kuān rén
kuān kōng
kuān kuàng
kuān huà
kuān yán
kuān dàn
kuān kē
kuān yù
kuān ruì
kuān shè
kuān wèi
kuān jiǎn
kuān shùn
kuān hè
kuān zhǎn
kuān chǎng
kuān jiǎn
kuān ān
kuān bó
kuān xù
kuān hóng
kuān róu
qū róu
zhí róu
hé róu
rú róu
miàn róu
xiān róu
xié róu
chūn róu
huái róu
lǐ róu
bēi róu
qū róu
bīn róu
qīng róu
ruǎn róu
rǎo róu
fēng róu
jiāo róu
qīng róu
diào róu
xī róu
shàn róu
cáo róu
yú róu
gāng róu
qiān róu
shǒu róu
biàn róu
kuī róu
zhēn róu
mián róu
kè róu
jiāo róu
xùn róu
qīng róu
yīn róu
rén róu
wēn róu
fǔ róu
jí róu
dī róu
lì róu
yōu róu
xiān róu
huān róu
nìng róu
huá róu
yōu róu
ān róu
mèi róu
xì róu
xīn róu
huī róu
cí róu
⒈ 宽缓和柔。
引《逸周书·官人》：“心气宽柔者，其声温和。”
《汉书·哀帝纪》：“至今有司执法，未得其中，或上暴虐，假势获名，温良宽柔，陷於亡灭。”
宋苏辙《御试制策》：“故夫宽柔敦厚者，大雅之风也；慷慨劲正者，小雅之文也。”
郭沫若《论古代文学》：“他对本民族管制得非常严格，深怕他堕落不振，受制于人，而对于殷民族则宽柔放纵。”
宽kuān(1)基本义：（形）横的距离大；范围广。(2)（名）宽度：这条河有一里～。(3)（动）放宽；使松缓：～限｜～心。(4)（形）宽大；不苛求（跟‘严’相对）：～容｜从～处理。(5)（形）富裕；宽绰：他手头比过去～多了。(6)（Kuān）姓。
柔读音：róu柔róu(1)（形）软：～软｜～韧。(2)（动）使变软：～麻。(3)（形）柔和：～情｜～顺。(4)姓。