kuān kōng
kuān píng
kuān pǔ
kuān jiān
kuān xīn
kuān kuò
kuān ráo
kuān màn
kuān zhì
kuān rén
kuān pì
kuān kē
kuān jiě
kuān kuàng
kuān fǔ
kuān hé
kuān xùn
kuān mǐn
kuān kǎi
kuān zhǎi
kuān diǎn
kuān yǐn
kuān duàn
kuān chang
kuān shēn
kuān jiǎ
kuān yáo
kuān zuò
kuān yú
kuān píng
kuān miǎn
kuān ān
kuān yǐn
kuān shū
kuān yǔ
kuān sōng
kuān yán
kuān ràng
kuān kè
kuān rěn
kuān xùn
kuān shū
kuān shè
kuān bó
kuān shū
kuān shàn
kuān dài
kuān dé
kuān róu
kuān yú
kuān xíng
kuān jiàng
kuān chí
kuān xiāng
kuān kǒu
kuān sù
kuān zòng
kuān shì
kuān chuo
kuān miǎn
kuān yán
kuān jiāo
kuān hēi
kuān tǐng
kuān shù
kuān dài
kuān tài
kuān fǎ
kuān liàng
kuān dù
kuān lüè
kuān hóng
kuān zhèng
kuān kuài
kuān chàng
kuān ruì
kuān shùn
kuān yuán
kuān cuì
kuān liú
kuān jí
kuān zhēng
kuān tòng
kuān zhuǎn
kuān yán
kuān yī
kuān míng
kuān yǎn
kuān dǎ
kuān ruì
kuān nóng
kuān hóng
kuān shuǎng
kuān shì
kuān shū
kuān hù
kuān chōng
kuān jìng
kuān yì
kuān tōng
kuān xī
kuān zé
kuān xiáng
kuān cháng
kuān hòu
kuān ēn
kuān huǎn
kuān zhōng
kuān wǎng
kuān lǜ
kuān xiè
kuān zhōng
kuān xiàn
kuān zhòng
kuān hè
kuān sì
kuān huō
kuān jiǎn
kuān yòu
kuān xián
kuān chéng
kuān tùn
kuān pì
kuān tiáo
kuān jiè
kuān yùn
kuān dài
kuān jiǎn
kuān shè
kuān jǐn
kuān gē
kuān yǒng
kuān hóng
kuān mín
kuān dàn
kuān yuán
kuān huái
kuān róng
kuān dài
kuān liàng
kuān xù
kuān shì
kuān zhǎn
kuān wèi
kuān jìng
kuān měng
kuān lì
kuān fàng
kuān shē
kuān huì
kuān qíng
kuān chǎng
kuān shèng
kuān huà
kuān fàn
kuān mò
kuān xiá
kuān xiōng
kuān xìn
kuān lìng
kuān guǎng
kuān cí
kuān lè
kuān yǎ
kuān zhào
kuān yù
kuān kuò
kuān dà
kuān suì
fàng shù
kuān shù
lián shù
qiān shù
gū shù
yòu shù
róng shù
chá shù
ráo shù
rén shù
ráo shù
qíng shù
āi shù
yuán shù
qǐ shù
xiáng shù
kuān shù
lián shù
míng shù
qǔ shù
hóng shù
shùn shù
cí shù
píng shù
jìng shù
chéng shù
dù shù
jiàn shù
jiàng shù
tuī shù
宽恕kuānshù
(1) 宽hAo86.容饶恕
例他指望他宽恕和同情例市长丝毫不宽恕这种人英pardon;forgive;excuse⒈ 宽大仁恕。
引《汉书·酷吏传·严延年》：“时黄霸在潁川，以宽恕为治，郡中亦平，娄蒙丰年，凤皇下，上贤焉，下詔称扬其行，加金爵之赏。”
《魏书·序纪·文帝》：“始祖与隣国交接，篤信推诚，不为倚伏以要一时之利，宽恕任真，而遐邇归仰。”
《旧唐书·韩思复传》：“思復少袭祖爵。初为汴州司户参军，为政宽恕，不行杖罚。”
清昭槤《啸亭杂录·先悼王善六合枪》：“阔怀大度，抚僚属以宽恕，喜人读书应试，人皆深感其惠。”
⒉ 饶恕，原谅。
引《隋书·东夷传·高丽》：“盖当由朕训导不明，王之愆违，一已宽恕，今日以后，必须改革。”
宋苏轼《与郭功父书》之四：“辱访临，感怍，独以忽遽为恨，迫行不往谢，惟宽恕，乍热万万自重。”
《二刻拍案惊奇》卷十四：“不如你看日前夫妻之面，宽恕了我，放了这官人罢。”
巴金《春天里的秋天》十六：“我应该感激她，应该宽恕她，虽然她在别的时候说了谎。”
宽容原谅他人的过失。
宽kuān(1)基本义：（形）横的距离大；范围广。(2)（名）宽度：这条河有一里～。(3)（动）放宽；使松缓：～限｜～心。(4)（形）宽大；不苛求（跟‘严’相对）：～容｜从～处理。(5)（形）富裕；宽绰：他手头比过去～多了。(6)（Kuān）姓。
恕读音：shù恕shù（动）宽恕；原谅。