kuān ēn
kuān xùn
kuān zhēng
kuān yán
kuān hù
kuān yì
kuān jiè
kuān kuàng
kuān chǎng
kuān shū
kuān huǎn
kuān zhòng
kuān róu
kuān dài
kuān dé
kuān chàng
kuān chōng
kuān wǎng
kuān shè
kuān zhào
kuān nóng
kuān huà
kuān jí
kuān sù
kuān hé
kuān miǎn
kuān dù
kuān yǒng
kuān xiè
kuān gē
kuān dài
kuān chéng
kuān shùn
kuān róng
kuān yán
kuān kuò
kuān lì
kuān mín
kuān jiǎn
kuān miǎn
kuān shū
kuān kuò
kuān jiǎ
kuān zhōng
kuān kǒu
kuān shū
kuān yuán
kuān suì
kuān dàn
kuān xī
kuān kē
kuān ráo
kuān lüè
kuān shèng
kuān chí
kuān yú
kuān guǎng
kuān kuài
kuān zòng
kuān xīn
kuān lè
kuān shì
kuān cuì
kuān fǔ
kuān yú
kuān duàn
kuān zhōng
kuān kǎi
kuān yǐn
kuān tùn
kuān hòu
kuān fàng
kuān rěn
kuān dà
kuān zhǎn
kuān ruì
kuān màn
kuān xiāng
kuān fàn
kuān shù
kuān píng
kuān zé
kuān jiàng
kuān pì
kuān kè
kuān ān
kuān huì
kuān pì
kuān hēi
kuān jiāo
kuān yán
kuān dài
kuān mǐn
kuān jiě
kuān xíng
kuān liàng
kuān yǔ
kuān diǎn
kuān lìng
kuān lǜ
kuān xián
kuān zhuǎn
kuān cí
kuān bó
kuān měng
kuān xiōng
kuān tài
kuān xù
kuān jiān
kuān píng
kuān shēn
kuān fǎ
kuān jiǎn
kuān dǎ
kuān xùn
kuān tǐng
kuān yuán
kuān zhǎi
kuān hóng
kuān chang
kuān tòng
kuān shì
kuān hóng
kuān rén
kuān yǎ
kuān xìn
kuān liàng
kuān tiáo
kuān hóng
kuān tōng
kuān yù
kuān hè
kuān huō
kuān xiàn
kuān yī
kuān xiá
kuān pǔ
kuān huái
kuān zhèng
kuān ruì
kuān shì
kuān jǐn
kuān zuò
kuān míng
kuān dài
kuān zhì
kuān shàn
kuān chuo
kuān shuǎng
kuān wèi
kuān shè
kuān jìng
kuān qíng
kuān yǎn
kuān shū
kuān yùn
kuān sōng
kuān cháng
kuān yòu
kuān shē
kuān kōng
kuān jìng
kuān mò
kuān liú
kuān sì
kuān yáo
kuān xiáng
kuān ràng
kuān yǐn
jiǎn tài
xié tài
chàng tài
biàn tài
tōng tài
huān tài
lóng tài
shèn tài
róng tài
fēng tài
pǐ tài
kuān tài
qí tài
jiāo tài
chāng tài
qióng tài
yí tài
jǐng tài
shū tài
níng tài
yuān tài
fù tài
shēng tài
hēng tài
mài tài
rěn tài
dài tài
huá tài
jìng tài
xiáng tài
niǔ tài
qìng tài
zhāo tài
jiāo tài
ān tài
qiān tài
shē tài
qīng tài
kāng tài
kāi tài
chǐ tài
róng tài
zhēn tài
yín tài
⒈ 宽舒安泰。
引《敦煌变文集·父母恩重经讲经文》：“直待儿身四体安，阿娘方觉心宽泰。”
元无名氏《抱妆盒》第二折：“小储君在盒子内多宽泰，则我这泼性命从鍼关里透出来。”
《天雨花》第五回：“施生之病半因忧鬱而成，今出了尼菴，身心宽泰，那病登时好了一半。”
潘漠华《乡心》：“他想尽管这样混下去，是不会有宽泰的日子过的。”
宽kuān(1)基本义：（形）横的距离大；范围广。(2)（名）宽度：这条河有一里～。(3)（动）放宽；使松缓：～限｜～心。(4)（形）宽大；不苛求（跟‘严’相对）：～容｜从～处理。(5)（形）富裕；宽绰：他手头比过去～多了。(6)（Kuān）姓。
泰读音：tài[ tài ]1. 平安，安定：泰适（幽闲安适）。泰安。泰然处之。
2. 佳，美好：泰运。否（）极泰来。
3. 极：泰西（旧指欧洲）。
4. 骄纵，傲慢：泰侈（骄纵奢侈）。骄泰。
5. 通：天地交泰。