kuān dé
kuān hóng
kuān shū
kuān jiě
kuān zhuǎn
kuān kuài
kuān kuò
kuān zhì
kuān tùn
kuān ruì
kuān pǔ
kuān yǐn
kuān huì
kuān chí
kuān shè
kuān yǎ
kuān lè
kuān xián
kuān dù
kuān jiǎn
kuān hé
kuān yán
kuān hóng
kuān huà
kuān xiōng
kuān duàn
kuān zhèng
kuān yì
kuān jǐn
kuān sù
kuān ráo
kuān shì
kuān chuo
kuān liàng
kuān jìng
kuān chōng
kuān kǒu
kuān róng
kuān yǎn
kuān rěn
kuān pì
kuān tǐng
kuān kē
kuān dǎ
kuān chàng
kuān cuì
kuān wèi
kuān ruì
kuān xiáng
kuān hóng
kuān yù
kuān jiān
kuān xùn
kuān huái
kuān xiàn
kuān shì
kuān qíng
kuān tài
kuān shù
kuān xī
kuān shuǎng
kuān shàn
kuān zhǎn
kuān xiāng
kuān sōng
kuān jiāo
kuān dài
kuān tiáo
kuān chang
kuān fǎ
kuān zhào
kuān miǎn
kuān dà
kuān lì
kuān píng
kuān jiè
kuān shè
kuān jiàng
kuān xiè
kuān shèng
kuān dài
kuān nóng
kuān zhòng
kuān hòu
kuān zhōng
kuān měng
kuān chǎng
kuān yùn
kuān yòu
kuān lìng
kuān zòng
kuān huō
kuān mò
kuān lüè
kuān yǒng
kuān hēi
kuān kōng
kuān ēn
kuān guǎng
kuān shēn
kuān mǐn
kuān kuò
kuān liú
kuān ràng
kuān tòng
kuān yī
kuān xíng
kuān sì
kuān shū
kuān ān
kuān zé
kuān cháng
kuān lǜ
kuān diǎn
kuān tōng
kuān yán
kuān pì
kuān yǐn
kuān bó
kuān cí
kuān gē
kuān kǎi
kuān xùn
kuān shū
kuān huǎn
kuān kè
kuān liàng
kuān xù
kuān dàn
kuān hè
kuān yuán
kuān mín
kuān xiá
kuān yán
kuān jiǎn
kuān rén
kuān xìn
kuān fǔ
kuān chéng
kuān dài
kuān yú
kuān míng
kuān róu
kuān wǎng
kuān yáo
kuān yú
kuān shū
kuān màn
kuān jí
kuān dài
kuān miǎn
kuān zhēng
kuān shē
kuān hù
kuān yǔ
kuān jìng
kuān zhōng
kuān fàn
kuān yuán
kuān xīn
kuān zuò
kuān kuàng
kuān shùn
kuān zhǎi
kuān suì
kuān shì
kuān píng
kuān fàng
kuān jiǎ
xiǎo tǐng
gāng tǐng
jīn tǐng
jīng tǐng
sī tǐng
shēn tǐng
nào tǐng
jìng tǐng
shòu tǐng
lù tǐng
xiù tǐng
lì tǐng
qiáng tǐng
jìng tǐng
bǐ tǐng
qí tǐng
jìn tǐng
tiān tǐng
áng tǐng
dǎ tǐng
yè tǐng
chuāng tǐng
sān tǐng
jīng tǐng
shēn tǐng
gěng tǐng
yìng tǐng
yīng tǐng
jùn tǐng
qīng tǐng
jiān tǐng
kuān tǐng
fāng tǐng
zhí tǐng
qiān tǐng
biāo tǐng
gū tǐng
⒈ 宽松舒展。
引《后汉书·傅燮传》：“不若息军养德，明赏必罚。贼得宽挺，必谓我怯，羣恶争执，其离可必。”
宽kuān(1)基本义：（形）横的距离大；范围广。(2)（名）宽度：这条河有一里～。(3)（动）放宽；使松缓：～限｜～心。(4)（形）宽大；不苛求（跟‘严’相对）：～容｜从～处理。(5)（形）富裕；宽绰：他手头比过去～多了。(6)（Kuān）姓。
挺读音：tǐng1.硬而直：笔～。～立。～然屹立（坚强地直立着）。
2.伸直或凸出（身体或身体的一部分）：～胸。～着脖子。
3.勉强支撑：他有病还硬～着上班。
4.特出；杰出：英～。～拔。
5.很：这花～香。他学习～努力。心里～不痛快的。
6.用于机枪。