chuān fāng
chuān chéng
chuān bàn
chuān bēng
chuān chā
chuān gǎo
chuān jié
chuān yè
chuān ěr
chuān zhāng
chuān fù
chuān bì
chuān tōng
chuān suō
chuān wū
chuān cì
chuān rù
chuān jiē
chuān bì
chuān zhí
chuān qiáng
chuān xué
chuān dān
chuān xiào
chuān shāo
chuān fù
chuān jué
chuān yú
chuān gōng
chuān guò
chuān sāi
chuān yú
chuān bēng
chuān yù
chuān kōng
chuān xíng
chuān bí
chuān dù
chuān zhù
chuān dài
chuān xiōng
chuān bài
chuān xīn
chuān guàn
chuān zhā
chuān qiú
chuān yún
chuān zhì
chuān dài
chuān yuè
chuān zhēn
chuān zhá
chuān zhe
chuān yáng
chuān pò
chuān kǒng
chuān wàng
chuān táng
chuān qǔ
chuān zhēn
chuān lòu
chuān huàn
chuān chè
chuān tí
chuān jué
chuān cuàn
chuān bǐng
chuān dù
chuān láng
chuān biǎn
chuān zhú
chuān guān
chuān lián
chuān záo
chuān jǐng
chuān bì
chuān luò
chuān tòu
zhǎng tí
tuó tí
sào tí
hè tí
yuè tí
huā tí
cuán tí
fèn tí
kūn tí
guì tí
cén tí
fàng tí
pǎo tí
lóng tí
bì tí
tún tí
niú tí
niǎo tí
hòu tí
nú tí
quán tí
wǎn tí
lián tí
chuān tí
tiě tí
bā tí
tóng tí
quán tí
juě tí
lún tí
jú tí
kuí tí
mǎ tí
tà tí
xì tí
hú tí
shuāng tí
háng tí
jùn tí
jiǎn tí
⒈ 马行日久，蹄铁磨穿。喻疲惫。
引汉徐干《中论·审大臣》：“策穿蹄之乘，而登太行之险，亦必颠躓矣。”
唐岑参《祁四再赴江南别》诗：“别多人换鬢，行远马穿蹄。”
穿chuān(1)（动）把衣服鞋袜等往身上套：～衣。(2)（动）破、透：看～。(3)（动）通过：横～马路。
蹄读音：tí蹄tí（名）马、牛、羊等动物生在趾端的角质物；也指具有这种角质物的脚：～子｜～儿。