chuān kōng
chuān wàng
chuān yuè
chuān chéng
chuān dù
chuān xiào
chuān wū
chuān zhāng
chuān zhā
chuān dài
chuān cuàn
chuān gǎo
chuān fù
chuān jiē
chuān yè
chuān jué
chuān pò
chuān qiú
chuān gōng
chuān dài
chuān guò
chuān tí
chuān tōng
chuān yú
chuān bí
chuān jié
chuān lián
chuān xíng
chuān huàn
chuān yún
chuān kǒng
chuān xīn
chuān cì
chuān fāng
chuān ěr
chuān qiáng
chuān fù
chuān zhēn
chuān luò
chuān zhēn
chuān zhú
chuān yáng
chuān guàn
chuān chā
chuān bǐng
chuān chè
chuān jué
chuān zhì
chuān lòu
chuān zhù
chuān dù
chuān láng
chuān zhá
chuān sāi
chuān bì
chuān bì
chuān bì
chuān zhe
chuān biǎn
chuān yù
chuān tòu
chuān bài
chuān záo
chuān shāo
chuān xiōng
chuān zhí
chuān bàn
chuān qǔ
chuān táng
chuān rù
chuān yú
chuān bēng
chuān guān
chuān jǐng
chuān suō
chuān bēng
chuān xué
chuān dān
què záo
huán záo
chōng záo
diāo záo
dòu záo
chuān záo
jiǎn záo
zhuī záo
xūn záo
jiǎn záo
kěn záo
wán záo
chuí záo
gēng záo
ruì záo
chán záo
qiāo záo
kāi záo
pù záo
jī záo
kōng záo
fǔ záo
bù záo
kè záo
shū záo
pī záo
sǔn záo
jīn záo
hǔ záo
jīng záo
cóng záo
jīn záo
qiān záo
juān záo
lì záo
qiào záo
zàn záo
zuàn záo
穿凿chuānzáo
(1) 凿通;[.好工具]凿穿
英bore a hole(2) 非常牵强地解释，硬说成具有某种意思
英give a farfetched interpretation⒈ 开凿；挖掘。
引汉焦赣《易林·井之归妹》：“穿凿道路，为君除舍。”
《汉书·沟洫志》：“奏请穿凿六辅渠，以益溉郑国傍高卬之田。”
唐方干《路支使小池》诗：“儿童戏穿凿，咫尺见津涯。”
秦牧《长河浪花集·中国红场的旗帜》：“旧民主主义革命进行了近八十年，但始终像一条力量不足的流水绕着巉岩绝壁，却无力穿凿而过似的。”
⒉ 犹牵强附会。
引《汉书·礼乐志》：“以意穿凿，各取一切。”
宋刘克庄《答杨羿》诗：“枣李流传容有伪，笺家穿凿苦求奇。”
《红楼梦》第一回：“不敢稍加穿凿，至失其真。”
朱自清《陶渊明的深度》：“《拟古》诗第九，怕只是泛说，本书以为‘追痛司马休之之败’，却未免穿凿。”
挖开、打通。
穿chuān(1)（动）把衣服鞋袜等往身上套：～衣。(2)（动）破、透：看～。(3)（动）通过：横～马路。
凿读音：záo凿záo(1)（名）（～子）挖槽或打孔用的工具。(2)（动）打孔挖掘：～井。(3)（形）〈书〉明确；真实：确～。(4)（动）卯眼。