chuān qǔ
chuān shāo
chuān jié
chuān suō
chuān jiē
chuān xiào
chuān xíng
chuān yuè
chuān guàn
chuān zhēn
chuān fāng
chuān dài
chuān táng
chuān dù
chuān dài
chuān zhāng
chuān lòu
chuān záo
chuān bǐng
chuān bì
chuān yún
chuān kōng
chuān jǐng
chuān bí
chuān jué
chuān kǒng
chuān bēng
chuān yáng
chuān yú
chuān bàn
chuān bài
chuān cuàn
chuān zhēn
chuān zhí
chuān qiáng
chuān zhú
chuān lián
chuān xué
chuān pò
chuān xiōng
chuān luò
chuān gōng
chuān tòu
chuān zhù
chuān jué
chuān guān
chuān bēng
chuān gǎo
chuān zhì
chuān huàn
chuān tí
chuān zhe
chuān qiú
chuān fù
chuān wàng
chuān sāi
chuān wū
chuān yú
chuān chéng
chuān bì
chuān ěr
chuān zhá
chuān bì
chuān rù
chuān láng
chuān dù
chuān yè
chuān xīn
chuān fù
chuān cì
chuān biǎn
chuān chè
chuān yù
chuān chā
chuān tōng
chuān guò
chuān zhā
chuān dān
cì zhēn
dǐng zhēn
duǎn zhēn
chuí zhēn
tàn zhēn
bié zhēn
duì zhēn
shì zhēn
sōng zhēn
chán zhēn
liáng zhēn
fán zhēn
ěr zhēn
bì zhēn
diàn zhēn
gē zhen
fā zhēn
fāng zhēn
zhuàng zhēn
féng zhēn
gōu zhēn
gāng zhēn
xià zhēn
jí zhēn
biān zhēn
shí zhēn
gé zhēn
biǎn zhēn
zhí zhēn
huǒ zhēn
chàng zhēn
dǎ zhēn
duó zhēn
jīn zhēn
bàng zhēn
guǐ zhēn
guāng zhēn
xíng zhēn
jī zhēn
pán zhēn
zhèng zhēn
cuò zhēn
yāng zhēn
bí zhēn
háo zhēn
yùn zhēn
yǐn zhēn
cuì zhēn
biǎo zhēn
jì zhēn
zhǐ zhēn
rèn zhēn
máng zhēn
dī zhēn
wēn zhēn
dà zhēn
chuān zhēn
miǎo zhēn
cí zhēn
jiǔ zhēn
pí zhēn
shuāng zhēn
xiōng zhēn
qí zhēn
gōu zhēn
tiào zhēn
jù zhēn
jìn zhēn
穿针chuānzhēn
(1) 使线的一头通过针眼
英thread a needle⒈ 亦作“穿鍼”。 将线穿入针孔。
引北周庾信《对独赋》：“灯前桁衣疑不亮，月下穿针觉最难。”
⒉ 旧时风俗，农历七月七日夜妇女穿七孔针向织女星乞求智巧。
引唐王勃《七夕赋》：“海人支石之机，江女穿鍼之阁。”
明何景明《七夕》诗：“闺中擣素思关塞，楼上穿针待女牛。”
冰心《寄小读者》二四：“席散后，我忽忆未效穿针乞巧故事，否则也在黑暗中撮弄她们一下子，增些欢笑。”
穿chuān(1)（动）把衣服鞋袜等往身上套：～衣。(2)（动）破、透：看～。(3)（动）通过：横～马路。
针读音：zhēn针(1)（名）（～儿）缝衣物引线用的一种细长的工具。(2)（名）细长像针的东西：松～｜指南～｜分～｜秒～。(3)（名）针剂：预防～｜打～。(4)（名）中医用特制的金属针按一定的穴位刺入体内医治疾病：～灸。