chuān kōng
chuān zhāng
chuān zhe
chuān qiú
chuān chā
chuān yú
chuān gōng
chuān táng
chuān yù
chuān lián
chuān láng
chuān dù
chuān yuè
chuān yáng
chuān bì
chuān wàng
chuān xiào
chuān zhí
chuān jué
chuān jué
chuān shāo
chuān dài
chuān cì
chuān sāi
chuān suō
chuān guān
chuān chéng
chuān kǒng
chuān zhù
chuān biǎn
chuān yú
chuān zhēn
chuān dān
chuān xiōng
chuān yè
chuān zhēn
chuān zhú
chuān pò
chuān guàn
chuān bēng
chuān tòu
chuān cuàn
chuān zhā
chuān rù
chuān bài
chuān ěr
chuān bì
chuān bàn
chuān bēng
chuān jié
chuān záo
chuān zhá
chuān tōng
chuān bǐng
chuān guò
chuān dài
chuān xué
chuān lòu
chuān gǎo
chuān huàn
chuān fāng
chuān luò
chuān wū
chuān xīn
chuān bì
chuān dù
chuān qǔ
chuān tí
chuān jǐng
chuān yún
chuān bí
chuān chè
chuān xíng
chuān fù
chuān zhì
chuān qiáng
chuān fù
chuān jiē
⒈ 亦作“穿绷”。方言。暴露；戳穿。
引《文明小史》第二五回：“他这一去，那话儿就穿崩了，如何使得。”
昆剧《墙头马上》第七场：“有朝一日穿崩哉，老相公！我看耐那哼办来哪哼办？”
钱雁秋《“曙光”与“五味斋”》：“倘然一旦穿绷，面孔放到啥地方去？”
穿chuān(1)（动）把衣服鞋袜等往身上套：～衣。(2)（动）破、透：看～。(3)（动）通过：横～马路。
崩读音：bēng[ bēng ]1. 倒塌：崩塌。崩坍。崩毁。崩解（）。崩溃。崩决。崩颓。分崩离析。
2. 破裂：崩裂。把气球吹崩了。
3. 崩裂的东西击中：放爆竹崩了手。
4. 败坏：礼坏乐（）崩。
5. 称枪毙：拉出去崩了。
6. 君主时代称帝王死：驾崩。