chuān wàng
chuān yún
chuān fāng
chuān xué
chuān yè
chuān lián
chuān chéng
chuān zhù
chuān gǎo
chuān chè
chuān rù
chuān láng
chuān bǐng
chuān cì
chuān huàn
chuān guàn
chuān biǎn
chuān dù
chuān jǐng
chuān gōng
chuān bēng
chuān bì
chuān jié
chuān zhēn
chuān zhá
chuān jué
chuān chā
chuān ěr
chuān zhēn
chuān yáng
chuān suō
chuān jiē
chuān zhāng
chuān bì
chuān bàn
chuān shāo
chuān tòu
chuān dù
chuān wū
chuān zhì
chuān zhā
chuān jué
chuān xíng
chuān qǔ
chuān zhú
chuān yú
chuān fù
chuān qiáng
chuān bí
chuān guò
chuān tí
chuān xīn
chuān yú
chuān kǒng
chuān qiú
chuān sāi
chuān cuàn
chuān fù
chuān bēng
chuān bì
chuān tōng
chuān zhí
chuān xiōng
chuān dān
chuān záo
chuān yù
chuān luò
chuān pò
chuān kōng
chuān dài
chuān zhe
chuān lòu
chuān guān
chuān xiào
chuān yuè
chuān táng
chuān bài
chuān dài
hóng yáng
duàn yáng
chì yáng
pú yáng
táo yáng
shān yáng
qīng yáng
xiāo yáng
cháng yáng
wáng yáng
yí yáng
bái yáng
zhǎng yáng
gōng yáng
mì yáng
háng yáng
chuān yáng
kū yáng
shuǐ yáng
chuí yáng
sān yáng
pān yáng
huáng yáng
shé yáng
zhū yáng
xiǎng yáng
dùn yáng
yóu yáng
jīng yáng
⒈ 谓射箭能于远处命中杨柳的叶子。极言射技之精。
引语本《战国策·西周策》：“楚有养由基者，善射；去柳叶者百步而射之，百发百中。”
唐薛业《晚秋赠张折衝》诗：“位以穿杨得，名因折桂还。”
⒉ 泛指技艺高超。
引《北史·隐逸传·崔赜》：“况復桑榆渐暮，藜藿屡空；举烛无成，穿杨尽弃。”
元辛文房《＜唐才子传＞引》：“故章句有焦心之人，声律至穿杨之妙。”
比喻善于射箭。参见「百步穿杨」条。
穿chuān(1)（动）把衣服鞋袜等往身上套：～衣。(2)（动）破、透：看～。(3)（动）通过：横～马路。
杨读音：yáng杨(1)（名）杨树；落叶乔木；叶子互生；卵形或卵状披针形；柔荑花序；种类很多；有银白杨、毛白杨、小叶杨。(2)（名）（Yánɡ）姓。