nián chǐ
hán chǐ
gǒu chǐ
xiǎo chǐ
qǔ chǐ
jiá chǐ
jiāo chǐ
kòu chǐ
bīng chǐ
bìng chǐ
wàng chǐ
ér chǐ
shùn chǐ
ní chǐ
yàn chǐ
shū chǐ
jiàn chǐ
xiāng chǐ
tiáo chǐ
juàn chǐ
lì chǐ
mò chǐ
jiǎo chǐ
hēi chǐ
niè chǐ
kòu chǐ
dé chǐ
wèi chǐ
lěng chǐ
héng chǐ
yǎo chǐ
lā chǐ
bó chǐ
qí chǐ
pián chǐ
guì chǐ
yáng chǐ
fā chǐ
fó chǐ
shuāng chǐ
bǎn chǐ
niè chǐ
mén chǐ
gēng chǐ
chèn chǐ
zhǒng chǐ
sù chǐ
fǎn chǐ
chún chǐ
kǒu chǐ
mǎ chǐ
qǐ chǐ
líng chǐ
bī chǐ
tiáo chǐ
shé chǐ
yú chǐ
shèng chǐ
zhì chǐ
fú chǐ
hào chǐ
cì chǐ
jì chǐ
yǎng chǐ
mù chǐ
jiàn chǐ
quǎn chǐ
lù chǐ
tiě chǐ
mò chǐ
xiàng chǐ
lùn chǐ
jū chǐ
xuàn chǐ
yá chǐ
róng chǐ
bǎn chǐ
xù chǐ
miàn chǐ
huō chǐ
lǚ chǐ
bān chǐ
tóng chǐ
záo chǐ
jiù chǐ
hòu chǐ
jiù chǐ
shēng chǐ
mào chǐ
yìn chǐ
ràng chǐ
wù chǐ
mù chǐ
ní chǐ
shuāi chǐ
qǐ chǐ
xiē chǐ
guǐ chǐ
qí chǐ
qiè chǐ
yú chǐ
shǎo chǐ
ní chǐ
shí chǐ
jī chǐ
péng chǐ
xù chǐ
yù chǐ
zhì chǐ
lì chǐ
huǐ chǐ
rǔ chǐ
jìn chǐ
fàn chǐ
bāo chǐ
bù chǐ
yín chǐ
xiè chǐ
guà chǐ
zhù chǐ
jiáo chǐ
yòu chǐ
zhuàng chǐ
diān chǐ
lún chǐ
zūn chǐ
lì chǐ
bèi chǐ
jì chǐ
huì chǐ
huò chǐ
jù chǐ
qī chǐ
xiāng chǐ
⒈ 亦作“齓齿”。
⒉ 儿童换齿。
引《韩诗外传》卷一：“女七月生齿，七岁而齔齿。”
⒊ 儿童脱去的乳齿。
引唐玄奘《大唐西域记·迦毕试国》：“王城西北大河南岸旧王伽蓝，内有释迦菩萨弱龄齓齿，长餘一寸。”
⒋ 儿童。
引章炳麟《文学说例》：“夫汉人自《史篇》、《苍頡》，齔齿以上，大抵从师受诵。”
龀chèn（动）〈文〉儿童乳牙脱落；长出恒牙：～年（童年）｜～童（儿童）。
齿读音：chǐ齿chǐ(1)（名）人和高等动物咀嚼食物的器官；由坚固的骨组织和釉质构成。通称牙或牙齿。(2)（名）（～儿）物体上齿形的部分：锯～儿｜梳～儿。(3)（形）带齿儿的：～轮。(4)（名）〈书〉年龄：～德俱尊。(5)（动）〈书〉说到；提起：～及（说到；提及）｜不足～数。