sù chǐ
jiāo chǐ
jiàn chǐ
guì chǐ
ní chǐ
shuāi chǐ
yín chǐ
xiàng chǐ
xiāng chǐ
shuāng chǐ
bī chǐ
gēng chǐ
xuàn chǐ
kǒu chǐ
miàn chǐ
ní chǐ
niè chǐ
xiē chǐ
qī chǐ
jiáo chǐ
róng chǐ
hēi chǐ
péng chǐ
jī chǐ
zhuàng chǐ
qǐ chǐ
ràng chǐ
qiè chǐ
chún chǐ
bǎn chǐ
bó chǐ
shēng chǐ
jì chǐ
shǎo chǐ
dé chǐ
lùn chǐ
lì chǐ
jiù chǐ
kòu chǐ
héng chǐ
jì chǐ
zhǒng chǐ
lěng chǐ
mù chǐ
jìn chǐ
kòu chǐ
jiàn chǐ
lǚ chǐ
fǎn chǐ
lù chǐ
shé chǐ
xiāng chǐ
bīng chǐ
zūn chǐ
yá chǐ
huǐ chǐ
bù chǐ
lā chǐ
jiǎo chǐ
shùn chǐ
tiě chǐ
tiáo chǐ
tiáo chǐ
záo chǐ
jù chǐ
mén chǐ
xù chǐ
qí chǐ
rǔ chǐ
fā chǐ
bìng chǐ
bǎn chǐ
ní chǐ
yú chǐ
yàn chǐ
xiǎo chǐ
yǎo chǐ
wèi chǐ
fú chǐ
shèng chǐ
huò chǐ
líng chǐ
lì chǐ
shū chǐ
zhù chǐ
mò chǐ
tóng chǐ
yòu chǐ
guǐ chǐ
xiè chǐ
gǒu chǐ
xù chǐ
cì chǐ
mǎ chǐ
niè chǐ
zhì chǐ
hán chǐ
wù chǐ
hòu chǐ
bèi chǐ
yáng chǐ
yú chǐ
pián chǐ
qí chǐ
yǎng chǐ
qǐ chǐ
qǔ chǐ
huì chǐ
bān chǐ
guà chǐ
quǎn chǐ
jiá chǐ
mào chǐ
mò chǐ
yìn chǐ
yù chǐ
fó chǐ
lún chǐ
diān chǐ
zhì chǐ
hào chǐ
bāo chǐ
fàn chǐ
juàn chǐ
mù chǐ
wàng chǐ
nián chǐ
shí chǐ
jū chǐ
lì chǐ
ér chǐ
chèn chǐ
jiù chǐ
huō chǐ
⒈ 儿童的乳齿。
引《北齐书·杨愔传》：“愔从父兄黄门侍郎昱，特相器重，曾谓人曰：‘此儿驹齿未落，已是我家龙文；更十岁后，当求之千里外。’”
⒉ 指年少的人。
引清唐孙华《喜宫恕堂擢第简庶常》诗：“驹齿先驰三载餘，裁看老驥籋云初。”
清吴廷桢《试儿行为天标令子赋》：“正应坐我老伏櫪，顾后驹齿皆顽駑。”
⒊ 指幼龄。
引北魏贾思勰《齐民要术·养牛马驴骡》：“口中青者，三十岁；如虹腹下，皆不尽寿，驹齿死矣。”
驹jū(1)（名）少壮的马。(2)（名）初生或不满一岁的骡、驴。
齿读音：chǐ齿chǐ(1)（名）人和高等动物咀嚼食物的器官；由坚固的骨组织和釉质构成。通称牙或牙齿。(2)（名）（～儿）物体上齿形的部分：锯～儿｜梳～儿。(3)（形）带齿儿的：～轮。(4)（名）〈书〉年龄：～德俱尊。(5)（动）〈书〉说到；提起：～及（说到；提及）｜不足～数。