bèi kǎn
bèi jī
bèi shù
bèi lù
bèi zǐ
bèi gōng
bèi fàn
bèi cuò
bèi shū
bèi chéng
bèi yè
bèi zhuāng
bèi zì
bèi huò
bèi jīng
bèi bì
bèi yù
bèi wén
bèi chǐ
bèi cáng
bèi shì
bèi sè
bèi jiǎ
bèi jiā
bèi mǔ
bèi dài
bèi ěr
bèi zhì
bèi lè
bèi duō
bèi jǐn
bèi miàn
bèi tǎ
bèi cái
bèi péng
bèi lì
bèi náng
bèi qiū
bèi jiǎ
bèi biān
bèi qī
bèi qiú
bèi diǎn
bèi ké
bèi yán
bèi zhòu
bèi què
bèi diāo
bèi hán
shuāi chǐ
yìn chǐ
lù chǐ
záo chǐ
róng chǐ
quǎn chǐ
mǎ chǐ
mén chǐ
bù chǐ
guì chǐ
niè chǐ
lěng chǐ
tiáo chǐ
yòu chǐ
bèi chǐ
chèn chǐ
bǎn chǐ
ní chǐ
guǐ chǐ
wàng chǐ
xù chǐ
qǐ chǐ
lún chǐ
ní chǐ
chún chǐ
hòu chǐ
jì chǐ
zhì chǐ
ní chǐ
fǎn chǐ
zhuàng chǐ
qí chǐ
xiǎo chǐ
héng chǐ
yín chǐ
tiáo chǐ
yá chǐ
yú chǐ
mào chǐ
mò chǐ
kòu chǐ
jìn chǐ
mò chǐ
ér chǐ
kǒu chǐ
bó chǐ
shèng chǐ
lùn chǐ
lǚ chǐ
hán chǐ
ràng chǐ
zhǒng chǐ
bīng chǐ
sù chǐ
xuàn chǐ
huǐ chǐ
líng chǐ
fú chǐ
lā chǐ
bān chǐ
wèi chǐ
yàn chǐ
gēng chǐ
xiàng chǐ
jī chǐ
bìng chǐ
fàn chǐ
xiāng chǐ
huō chǐ
jiàn chǐ
huì chǐ
bāo chǐ
miàn chǐ
lì chǐ
bī chǐ
lì chǐ
qǐ chǐ
yù chǐ
nián chǐ
cì chǐ
jiǎo chǐ
yáng chǐ
juàn chǐ
diān chǐ
mù chǐ
hēi chǐ
zhù chǐ
shēng chǐ
jì chǐ
kòu chǐ
huò chǐ
tóng chǐ
wù chǐ
jiāo chǐ
lì chǐ
mù chǐ
tiě chǐ
niè chǐ
rǔ chǐ
guà chǐ
shé chǐ
xiē chǐ
yǎng chǐ
fó chǐ
hào chǐ
shǎo chǐ
péng chǐ
jiù chǐ
xiè chǐ
qī chǐ
shí chǐ
zūn chǐ
pián chǐ
xiāng chǐ
shū chǐ
qí chǐ
jiù chǐ
jù chǐ
qǔ chǐ
xù chǐ
shuāng chǐ
yú chǐ
yǎo chǐ
jiàn chǐ
jiá chǐ
fā chǐ
dé chǐ
zhì chǐ
jiáo chǐ
jū chǐ
gǒu chǐ
shùn chǐ
qiè chǐ
bǎn chǐ
⒈ 腹下洁白，有刻如鱼齿的贝。也称齿贝。
引晋法显《佛国记》：“市无屠行及酤酒者，货易则用贝齿。”
《南史·夷貊传上·林邑国》：“又出瑇瑁、贝齿、古贝、沉木香。”
《新唐书·西域传上·天竺国》：“以贝齿为货，有金刚、旃檀、鬱金，与大秦、扶南、交趾相贸易。”
⒉ 像编贝一样洁白整齐的牙齿。
引唐黄滔《汉宫人诵＜洞箫赋＞赋》：“风流无比，吟哦於贝齿朱脣。”
宋范纯仁《尹判官墓志》：“嗣復在幼，星眸贝齿，爽如秋隼，一翥千里。”
《随园诗话》卷一引清胡天游《咏葡萄》：“软谢金刀切，津宜贝齿湝。”
贝bèi(1)（名）软体动物的统称。水产上指有介壳的软体动物。如蚌、鲍鱼等。(2)（名）古代用贝壳做的货币。(3)（名）姓。
齿读音：chǐ齿chǐ(1)（名）人和高等动物咀嚼食物的器官；由坚固的骨组织和釉质构成。通称牙或牙齿。(2)（名）（～儿）物体上齿形的部分：锯～儿｜梳～儿。(3)（形）带齿儿的：～轮。(4)（名）〈书〉年龄：～德俱尊。(5)（动）〈书〉说到；提起：～及（说到；提及）｜不足～数。