yǎng chéng
yǎng jiǎo
yǎng gǒng
yǎng yǒng
yǎng gào
yǎng bǔ
yǎng chén
yǎng zuān
yǎng qǐ
yǎng liú
yǎng lài
yǎng tiān
yǎng shān
yǎng shēn
yǎng zhān
yǎng bān
yǎng shǒu
yǎng dá
yǎng dài
yǎng chǐ
yǎng wàng
yǎng yǎng
yǎng hé
yǎng tǐ
yǎng wò
yǎng zhàng
yǎng zhàng
yǎng wū
yǎng guāng
yǎng jiè
yǎng zhǐ
yǎng jiè
yǎng jǐ
yǎng pān
yǎng shè
yǎng mò
yǎng wǎ
yǎng zhèn
yǎng mù
yǎng shí
yǎng fǔ
yǎng píng
yǎng liǎn
yǎng fǔ
yǎng xī
yǎng yào
yǎng zhì
yǎng shì
yǎng zàn
yǎng gāo
yǎng miàn
yǎng dú
yǎng chéng
yǎng sī
niè chǐ
wàng chǐ
bó chǐ
pián chǐ
yàn chǐ
jiáo chǐ
péng chǐ
huǐ chǐ
huì chǐ
bīng chǐ
yín chǐ
yáng chǐ
rǔ chǐ
shèng chǐ
shùn chǐ
jiá chǐ
jì chǐ
shǎo chǐ
kòu chǐ
jìn chǐ
jì chǐ
yǎng chǐ
kǒu chǐ
shí chǐ
niè chǐ
hào chǐ
nián chǐ
bìng chǐ
fǎn chǐ
qí chǐ
zhǒng chǐ
lù chǐ
lā chǐ
bǎn chǐ
bǎn chǐ
yǎo chǐ
dé chǐ
fā chǐ
jiàn chǐ
zhì chǐ
jū chǐ
jiāo chǐ
lún chǐ
qǐ chǐ
xiǎo chǐ
zhù chǐ
hòu chǐ
tiáo chǐ
qǔ chǐ
mù chǐ
líng chǐ
gǒu chǐ
chèn chǐ
xiàng chǐ
yá chǐ
tiě chǐ
ní chǐ
qí chǐ
wèi chǐ
huō chǐ
hán chǐ
sù chǐ
fó chǐ
bān chǐ
yú chǐ
miàn chǐ
lěng chǐ
kòu chǐ
yìn chǐ
juàn chǐ
xuàn chǐ
lì chǐ
lùn chǐ
jù chǐ
shuāi chǐ
xiē chǐ
lì chǐ
bù chǐ
yòu chǐ
lǚ chǐ
xiè chǐ
hēi chǐ
bī chǐ
mén chǐ
róng chǐ
zhì chǐ
bèi chǐ
xiāng chǐ
quǎn chǐ
tiáo chǐ
ràng chǐ
guà chǐ
lì chǐ
qǐ chǐ
chún chǐ
gēng chǐ
guì chǐ
mò chǐ
ér chǐ
zūn chǐ
yù chǐ
mào chǐ
jiàn chǐ
ní chǐ
qiè chǐ
jiù chǐ
záo chǐ
xù chǐ
jī chǐ
xiāng chǐ
huò chǐ
shū chǐ
shuāng chǐ
xù chǐ
tóng chǐ
bāo chǐ
ní chǐ
yú chǐ
jiǎo chǐ
diān chǐ
guǐ chǐ
héng chǐ
mù chǐ
shé chǐ
fàn chǐ
fú chǐ
jiù chǐ
mǎ chǐ
mò chǐ
qī chǐ
shēng chǐ
wù chǐ
zhuàng chǐ
cì chǐ
⒈ 谦词。谓忝居同列。
引三国魏曹植《责躬》诗：“仰齿金璽，俯执圣策，皇恩过隆，祗承怵惕。”
晋陆机《谢平原内史表》：“身登三阁，官成两宫。服冕乘轩，仰齿贵游。”
1. 脸向上，与“俯”相对：仰首。仰望。
2. 敬慕：久仰。敬仰。
3. 依赖：仰承。仰赖。仰仗。仰人鼻息。
4. 旧时公文用语。上行文中用在“请、祈、恳”等字之前，表示恭敬；下行文中表示命令：仰即尊照。
5. 服下，指服毒：仰药（服毒药自杀）。仰毒。
6. 姓。
齿读音：chǐ齿chǐ(1)（名）人和高等动物咀嚼食物的器官；由坚固的骨组织和釉质构成。通称牙或牙齿。(2)（名）（～儿）物体上齿形的部分：锯～儿｜梳～儿。(3)（形）带齿儿的：～轮。(4)（名）〈书〉年龄：～德俱尊。(5)（动）〈书〉说到；提起：～及（说到；提及）｜不足～数。