yǒu dǎng
yǒu jiù
yǒu mù
yǒu jiào
yǒu qià
yǒu dì
yǒu jié
yǒu xué
yǒu hǎo
yǒu dào
yǒu qíng
yǒu mì
yǒu ài
yǒu péng
yǒu shàn
yǒu bāng
yǒu jì
yǒu shēng
yǒu nì
yǒu yú
yǒu mù
yǒu yì
yǒu jūn
yǒu jìng
yǒu tì
yǒu rén
yǒu lín
yǒu mín
yǒu gōng
yǒu fēn
pàn péng
yàn péng
dǎng péng
miàn péng
jiān péng
dǔ péng
bǎi péng
xiāng péng
bāng péng
yàn péng
liáo péng
liáng péng
fēn péng
de péng
bīn péng
tóng péng
yín péng
céng péng
hán péng
gāo péng
shí péng
jiāo péng
bèi péng
xián péng
jiǔ péng
jiā péng
èr péng
lián péng
qún péng
zhēn péng
wú péng
jiāo péng
shī péng
dòu péng
yóu péng
lǚ péng
yǒu péng
lín péng
qīn péng
⒈ 朋友。
引《左传·庄公二十二年》：“翘翘车乘，招我以弓，岂不欲往，畏我友朋。”
晋陆机《挽歌诗》之一：“周亲咸奔凑，友朋自远来。”
明袁宏道《忆弟》诗之二：“文章妻子怪，姓字友朋嗔。”
瞿秋白《饿乡纪程》四：“从入北京到五四运动之前，共三年，是我最枯寂的生涯，友朋的交际可以说绝对的断绝。”
友yǒu(1)（名）朋友：病～｜访～｜工～｜故～｜好～｜交～｜教～｜旧～｜老～｜良～｜卖～｜盟～｜密～。(2)（形）相好；亲近：～爱｜～好｜～善｜～谊赛。(3)（形）有友好关系的：～邦｜～军｜～人。
朋读音：péng朋péng(1)（名）朋友：良～｜宾～满座。(2)（名）〈书〉结党：～比为奸。(3)（名）〈书〉伦比：硕大无～。