de lù
de guó
dé shì
dé chǒng
dé fēn
de jūn
de xìng
de mín
dé shèng
dé qī
de de
dé zhī
dé jì
de suàn
dé jiù
dé tiān
dé dào
de shòu
dé chěng
de yī
dé fǎ
dé chū
dé xī
de wú
de dài
de nán
dé biāo
de guǒ
de hé
de kào
de zháo
dé yī
dé fēi
dé lǐ
de bǔ
dé cè
de shì
de yú
dé wǔ
dé biàn
de cǎi
de tuō
de shì
dé dàng
dé èr
dé rén
dé shèng
de sàng
de zhōng
de quán
de suì
de jī
dé yì
de yuè
de yě
de yíng
de jù
de huò
de qiǎo
de lìng
dé yǐ
de guì
dé liǎn
dé zhōng
dé xiān
de yán
de xíng
dé zuì
de shǐ
de mìng
dé shì
dé bù
dé xián
dé fèng
de dì
de wáng
de zhèng
de yǎn
dé shí
dé jiān
de dù
dé shī
dé shǒu
de zhí
dé lái
de qì
dé tǐ
de chóu
de sì
de juàn
děi kuī
de àn
dé yǐ
dé yí
de shí
dé shù
de lù
dé yì
de xióng
de qǐng
dé guò
de yào
de jiě
dé wú
de zuì
de fù
dé sǐ
de néng
dé bìng
de wèi
de péng
de dì
de fó
dé lì
dé le
dé jìn
de xìng
de jùn
dé yòng
de shén
de jǐ
dé xīn
dé jì
de suǒ
de duì
tóng péng
bāng péng
liáo péng
bǎi péng
yǒu péng
jiān péng
céng péng
lín péng
shí péng
qīn péng
pàn péng
èr péng
bīn péng
xiāng péng
dǔ péng
fēn péng
lián péng
jiǔ péng
yín péng
yàn péng
jiāo péng
dǎng péng
wú péng
jiāo péng
lǚ péng
gāo péng
dòu péng
hán péng
qún péng
zhēn péng
xián péng
de péng
yóu péng
miàn péng
yàn péng
liáng péng
bèi péng
jiā péng
shī péng
⒈ 获得同类或同道者。
引《易·坤》：“君子有攸往，先迷后得主。利，西南得朋，东北丧朋。安贞吉。”
王弼注：“西南致养之地，与坤同道者也，故曰得朋。”
孔颖达疏：“西南得朋者，此假象以明人事，西南坤位，是阴也，今以阴诣阴，乃得朋，俱是阴类，不获吉也。”
《后汉书·朱晖传论》：“穆徒以友分少全，因絶同志之求；党侠生敝，而忘得朋之义。”
北周庾信《北园射堂新成》诗：“择贤方知此，传巵喜得朋。”
宋刘克庄《挽方孚若寺丞》诗：“诗里得朋卿与我，酒边争霸也无人。”
1. 用在动词后表可能：要不得。拿得起来。
2. 用在动词或形容词后的连接补语，表示效果或程度：跑得快。香得很。
朋读音：péng朋péng(1)（名）朋友：良～｜宾～满座。(2)（名）〈书〉结党：～比为奸。(3)（名）〈书〉伦比：硕大无～。