pàn lì
pàn jì
pàn lí
pàn yuē
pàn huàn
pàn děng
pàn fèi
pàn méng
pàn yuán
pàn dào
pàn gōng
pàn yá
pàn xīn
pàn nì
pàn wáng
pàn láo
pàn àn
pàn jiè
pàn huàn
pàn yàn
pàn lǜ
pàn sàn
pàn chén
pàn zhì
pàn xìn
pàn péng
pàn luàn
pàn shì
wú péng
liáo péng
xiāng péng
dòu péng
jiǔ péng
gāo péng
lǚ péng
liáng péng
jiā péng
yín péng
tóng péng
de péng
qīn péng
zhēn péng
qún péng
bīn péng
miàn péng
jiān péng
pàn péng
bāng péng
yàn péng
lín péng
xián péng
jiāo péng
jiāo péng
céng péng
dǎng péng
bèi péng
yóu péng
yàn péng
dǔ péng
lián péng
bǎi péng
shí péng
fēn péng
yǒu péng
hán péng
èr péng
shī péng
⒈ 负义的朋友。畔，通“叛”。
引汉徐干《中论·法象》：“故君子之交人也，欢而不媟……易亲而难媚，多怨而寡非，故无絶交，无畔朋。”
畔pàn(1)（名）（江湖道路等）旁边；附近：湖～｜路～｜桥～｜枕～。(2)（名）田地的边境。(3)〈古〉又同‘叛’。
朋读音：péng朋péng(1)（名）朋友：良～｜宾～满座。(2)（名）〈书〉结党：～比为奸。(3)（名）〈书〉伦比：硕大无～。