gǔ liáng
gǔ shuǐ
gǔ bài
gǔ yǔ
gǔ dì
gǔ gōng
gǔ bì
gǔ kǒu
gǔ liàng
gǔ mǎ
gǔ máng
gǔ jià
gǔ shì
yù hún
gǔ dū
gǔ dàn
gǔ mèi
gǔ duī
gǔ nú
gǔ quán
gǔ rù
gǔ zéi
gǔ lù
gǔ cǎo
gǔ cāng
gǔ zi
gǔ chǎn
gǔ fáng
gǔ lǐn
gǔ yīn
gǔ shí
gǔ yǐn
gǔ zào
gǔ tiào
gǔ dí
gǔ líng
gǔ gēn
gǔ rì
gǔ pìn
gǔ lì
gǔ sù
gǔ bó
gǔ shí
gǔ qiàn
gǔ xiǎng
gǔ máo
gǔ bǎo
gǔ fù
gǔ bǐ
gǔ chǔ
gǔ huò
gǔ gé
gǔ fēng
gǔ shén
gǔ quǎn
gǔ yù
gǔ jī
gǔ dǐ
gǔ wù
gǔ guī
gǔ jí
gǔ jū
gǔ lián
gǔ rén
gǔ liáng
gǔ gǒu
gǔ tǔ
gǔ hài
gǔ biàn
gǔ jī
gǔ lí
gǔ yá
gǔ zhàn
gǔ pá
gǔ jiǔ
gǔ gǔ
gǔ mǐ
gǔ wáng
gǔ nà
gǔ bó
jiàn bì
shěn bì
diǎn bì
zǎi bì
lǚ bì
dǐ bì
gǒng bì
dāng bì
tóng bì
qián bì
zhū bì
sù bì
qiú bì
chǐ bì
líng bì
diǎn bì
huǐ bì
lián bì
xuān bì
guī bì
zhuàn bì
bǎo bì
qióng bì
zhòng bì
xián bì
bào bì
qín bì
quán bì
jīng bì
fǎn bì
pò bì
shēng bì
shōu bì
xuán bì
gǔ bì
pú bì
huái bì
xuán bì
bàn bì
bài bì
jīn bì
lián bì
hé bì
bái bì
wán bì
guī bì
huán bì
shuāng bì
guī bì
xī bì
hé bì
chǔ bì
zhào bì
cóng bì
hóng bì
fèng bì
lì bì
shí bì
fǎn bì
suì bì
hán bì
hái bì
gǒng bì
⒈ 六瑞之一。古代子爵诸侯所执之玉。
引《周礼·春官·大宗伯》：“以玉作六瑞，以等邦国。王执镇圭，公执桓圭，侯执信圭，伯执躬圭，子执穀璧，男执蒲璧。”
郑玄注：“穀，所以养人；蒲为席，所以安人。二玉，盖或以穀为饰，或以薄为瑑饰，璧皆径五寸。”
1.两山或两块高地中间的低洼地：峡～。万丈深～。
2.谷类作物的总称。也特指粟：五 ～。～草。
3.古代百谷的统称，即农作物的统称。
4.〈方〉稻。也指稻的子实。
璧读音：bì璧bì（名）古代的一种玉器；扁平；圆形；中间有孔；美玉的通称。