gǔ gōng
gǔ gēn
gǔ bài
gǔ wáng
gǔ duī
gǔ zào
gǔ rén
gǔ huò
gǔ yù
gǔ líng
gǔ lǐn
gǔ lù
gǔ shí
gǔ bó
gǔ dí
gǔ liáng
gǔ lì
gǔ chǔ
gǔ mèi
gǔ fáng
gǔ mǎ
gǔ máng
gǔ jí
gǔ jiǔ
gǔ shuǐ
gǔ zi
gǔ jū
gǔ nú
gǔ rù
gǔ jī
gǔ dǐ
gǔ hài
gǔ shí
gǔ yǐn
gǔ quǎn
gǔ shì
gǔ jī
gǔ yīn
gǔ chǎn
gǔ gé
gǔ liàng
gǔ liáng
gǔ biàn
gǔ xiǎng
gǔ fù
gǔ wù
gǔ tiào
gǔ shén
gǔ tǔ
gǔ mǐ
gǔ guī
gǔ jià
gǔ rì
yù hún
gǔ bì
gǔ kǒu
gǔ qiàn
gǔ dàn
gǔ quán
gǔ gǒu
gǔ pá
gǔ dū
gǔ cāng
gǔ lián
gǔ bó
gǔ yǔ
gǔ yá
gǔ bǐ
gǔ lí
gǔ bǎo
gǔ zéi
gǔ máo
gǔ sù
gǔ fēng
gǔ gǔ
gǔ pìn
gǔ nà
gǔ cǎo
gǔ dì
gǔ zhàn
gōng gé
xuān gé
shèn gé
láng gé
tiān gé
kào gé
liáng gé
tái gé
qǐn gé
péng gé
lián gé
sòng gé
yān gé
mén gé
dān gé
dōng gé
dǐ gé
jiǎng gé
dān gé
sēng gé
kuí gé
kuí gé
wù gé
gǔ gé
pái gé
dào gé
huáng gé
tóu gé
jìn gé
shí gé
shěn gé
qǔ gé
hé gé
lín gé
zhū gé
guǐ gé
bǐ gé
téng gé
gāo gé
chí gé
fèi gé
guān gé
qiáo gé
shān gé
yuān gé
chū gé
huà gé
jīn gé
fù gé
xiàng gé
nǎo gé
guī gé
shù gé
péng gé
àn gé
jiē gé
xiù gé
fó gé
kǔn gé
xiù gé
yán gé
jià gé
bǎo gé
hòu gé
dì gé
shuǐ gé
jǐ gé
sān gé
bǎn gé
kāi gé
huǒ gé
guǎn gé
kǔn gé
zhū gé
zǐ gé
rù gé
fàn gé
nèi gé
yōu gé
jūn gé
líng gé
fèng gé
hù gé
guǐ gé
céng gé
jiāo gé
lóng gé
jié gé
hàn gé
fēi gé
chán gé
jùn gé
shǐ gé
shǔ gé
xiān gé
qǐ gé
zhí gé
tái gé
dān gé
dān gé
luán gé
jìng gé
ōu gé
qióng gé
kuài gé
táng gé
yì gé
sǎo gé
mì gé
qiáo gé
dì gé
zhōng gé
jǔ gé
shū gé
juān gé
fǔ gé
chuāng gé
bīn gé
nuǎn gé
jiǎ gé
diàn gé
tái gé
yān gé
shěng gé
xiāng gé
niǎn gé
tíng gé
bái gé
suì gé
yún gé
zhāi gé
zhōu gé
yún gé
bì gé
bài gé
dǎo gé
xiá gé
chūn gé
guān gé
fěn gé
qí gé
zhú gé
zhuāng gé
lóu gé
qīng gé
lún gé
⒈ 山谷间的栈道。《资治通鉴·汉献帝初平二年》作“断絶斜谷阁”。
引《三国志·蜀志·刘焉传》：“焉遣鲁（张鲁 ）为督义司马，住汉中，断絶谷阁，杀害汉使。”
1.两山或两块高地中间的低洼地：峡～。万丈深～。
2.谷类作物的总称。也特指粟：五 ～。～草。
3.古代百谷的统称，即农作物的统称。
4.〈方〉稻。也指稻的子实。
阁读音：gé阁gé(1)（名）古代放在门上用来防止门自合的长木桩。后指门限。(2)（名）藏书的地方。(3)（名）中国传统建筑物的一种。其特点是通常四周设隔扇或栏杆回廊；供远眺、游憩、藏书和供佛之用。(4)（名）特指女子的卧房。