sā kē
sā qìn
sā chī
sā jiǎo
sā yīng
sā bō
sā guāi
sā xié
sā pō
sā háo
sā huǎng
sā tùn
sā yāo
sā kāi
sǎ shī
sā lóu
sā dǎ
sā huǎng
sā shàn
sā wǎng
sǎ bō
sā huó
sā diàn
sā pēn
sā qìn
sǎ huā
sā jué
sā huān
sā shǒu
sā màn
sā yíng
sā qì
sā màn
sā ní
sā zhàng
sā kuáng
sǎ bù
sā liǎn
sā jiān
sā diāo
sā fàng
sā gēng
sā niù
sā tuǐ
sā tūn
sā sōu
sā fēng
sā yán
sā zǐ
sā hé
sǎ tuō
sā lā
sā kū
sā jiāo
sā zàn
sā lóu
sǎ yán
sā jí
sā jiāo
sā rán
sā jīn
sā qìn
sā duì
sā lài
sā mó
sā biāo
sǎ móu
sā shù
sā sā
sā piě
sā niào
sā dài
sā cūn
sǎ dūn
sā huò
sā yě
xián màn
chán màn
làn màn
hùn màn
huī màn
wū màn
sǎn màn
mí màn
fàng màn
hū màn
mǐ màn
wū màn
hún màn
dàn màn
làn màn
qǐ màn
mí màn
hǎn màn
yǎo màn
zhān màn
hào màn
làng màn
huǎn màn
hàn màn
lián màn
shěn màn
lún màn
yán màn
miǎo màn
hào màn
hùn màn
yǎo màn
guǎng màn
mí màn
hàn màn
dàn màn
miǎo màn
xié màn
liú màn
bā màn
jìn màn
sā màn
wò màn
fán màn
rǒng màn
huàn màn
huàn màn
mí màn
fú màn
yíng màn
yóu màn
miǎo màn
zī màn
gàn màn
hǎi màn
yōu màn
xuě màn
zhē màn
lán màn
làn màn
xiàn màn
qiān màn
wú màn
mǐ màn
⒈ 见“撒鏝”。
⒉ 谓抛弃，断送。
引《京本通俗小说·错斩崔宁》：“这便是一句戏言撒漫了一个美官。”
花钱慷慨不吝啬，含有挥霍的意思。《初刻拍案惊奇．卷一五》：「为因那陈秀才是个撒漫的都总管，所以那些众人多把做一场好买卖，齐来趋奉他。」《红楼梦．第六二回》：「袭人又本是个手中撒漫的，况与香菱素相交好，一闻此信，忙就开箱取了出来折好，随了宝玉来。」也作「撒镘」。
1. 放开，发出：撒手。撒网。撒谎（说谎）。撒气。
2. 尽量施展或表现出来：撒刁。撒奸。撒娇。撒欢儿。撒野。撒酒疯。
3. 姓。
漫读音：màn漫màn(1)（动）水过满；向外流：水～出来了。(2)（形）到处都是；遍：～山遍野｜黄沙～天｜～天大雾。(3)（动）不受约束；随便：散～｜～谈｜～无目的。