chǐ càn
chǐ bān
chǐ jué
chǐ jì
chǐ suǒ
chǐ zuò
chǐ zhàn
chǐ dié
chǐ gēng
chǐ yīn
chǐ tiáo
chǐ zūn
chǐ xué
chǐ shǎo
chǐ mài
chǐ xù
chǐ zhì
chǐ jù
chǐ jiù
chǐ nián
chǐ shǔ
chǐ yìn
chǐ yóu
chǐ yòng
chǐ hén
chǐ yù
chǐ zhào
chǐ lùn
chǐ qiāng
chǐ lǐ
chǐ mào
chǐ zú
chǐ liè
chǐ jué
chǐ lěng
chǐ ní
chǐ dì
chǐ yá
chǐ zhàng
chǐ gé
chǐ suì
chǐ lù
chǐ lì
chǐ lún
chǐ guān
chǐ cháng
chǐ dé
chǐ shuāi
chǐ cuò
chǐ yín
chǐ yán
chǐ dié
chǐ bèi
chǐ jiān
chǐ chǐ
chǐ zhòu
chǐ mù
chǐ suàn
chǐ yù
chǐ sù
chǐ huò
chǐ yào
chǐ fēn
chǐ lì
chǐ hán
chǐ xù
chǐ gòu
chǐ qiú
chǐ fà
chǐ pàn
chǐ jiá
chǐ lù
chǐ mù
chǐ jìn
chǐ gēn
chǐ shé
chǐ jiǎo
chǐ liè
chǐ cì
chǐ zhuàng
chǐ jí
chǐ zào
chǐ huáng
chǐ ràng
chǐ zhì
chǐ wèi
chǐ jiàn
chǐ qióng
chǐ jí
chǐ yìn
chǐ jì
⒈ 即齿垢。参阅明李时珍《本草纲目·人一·齿垽》。参见“齿垢”。
引鲁迅《坟·从胡须说到牙齿》：“直至我到日本的长崎，再去寻牙医，他给我刮去牙后面的所谓‘齿垽’，这才不再出血了。”
齿chǐ(1)（名）人和高等动物咀嚼食物的器官；由坚固的骨组织和釉质构成。通称牙或牙齿。(2)（名）（～儿）物体上齿形的部分：锯～儿｜梳～儿。(3)（形）带齿儿的：～轮。(4)（名）〈书〉年龄：～德俱尊。(5)（动）〈书〉说到；提起：～及（说到；提及）｜不足～数。
垽读音：yìn1.沉淀的渣滓。
2.积垢。