ér gē
ér chǐ
ér huáng
ér huà
ér fú
ér hái
ér qiào
ér cáo
ér qiè
ér kē
ér jiā
ér bèi
ér fū
ér nǚ
ér shù
ér kè
ér huà
ér xù
ér shí
ér yǔ
ér shì
ér chù
ér sūn
ér xí
ér mǎ
ér xì
ér láng
ér nóng
ér bài
ér mǔ
ér nán
ér bǎn
ér tí
ér xù
ér zi
ér jù
ér tóng
ér xī
ér fù
jiā chù
huǒ chù
zhǒng chù
mán chù
qián chù
lì chù
zào chù
yè chù
gēng chù
xǔ chù
hán chù
gōng chù
chén chù
fèng chù
lù chù
bāo chù
yì chù
dà chù
cáng chù
jiān chù
zī chù
yǎng chù
zǐ chù
jù chù
ér chù
mǎ chù
jī xù
mǔ chù
wǔ chù
nóng chù
mù xù
qín chù
bēi chù
huàn chù
róng chù
liù chù
bēi chù
lí chù
tuó chù
niè chù
nì chù
fǔ chù
chǔ chù
shù chù
shì chù
jī chù
shēng chù
sù chù
tóu chù
jiàn chù
yíng chù
jīn chù
shuǐ chù
póu chù
zǐ chù
hán chù
⒈ 谓视之如儿子。
引《汉书·朱虚侯刘章传》：“高后儿子畜之，笑曰：‘顾乃父知田耳，若生而为王子，安知田乎？’”
颜师古注：“比之於子也。”
清唐甄《潜书·贱奴》：“儿畜公卿，奴使百司，狗奔将帅，天子孤矣。”
儿ér(1)（名）小孩子：小～。(2)（名）男孩子：～子。(3)（名）年轻的人（多指青年男子）：健～。(4)（助）词尾：火～。儿ní(1)（名）周朝国名；在今山东滕县东南。(2)（名）姓。同“倪”。
畜读音：xù,chù[ chù ]1. 禽兽，有时专指家养的禽兽：畜肥。畜力。畜疫。幼畜。牲畜。家畜。畜生。六畜兴旺。