fáng gǎo
fáng xiōng
fáng lóng
fáng yǔ
fáng yàn
fáng cháng
fáng ào
fáng wèi
fáng jiàn
fáng yè
fáng xīng
fáng tà
fáng shì
fáng xíng
fáng zhēng
fáng zū
fáng shù
fáng yàn
fáng sì
fáng mù
fáng jī
fáng yǒu
fáng shān
fáng lù
fáng tiē
fáng lè
fáng lián
fáng zi
fáng wéi
fáng dù
fáng gǎi
fáng chǎn
fáng shěng
fáng dōng
fáng láng
fáng chǎn
fáng wò
fáng piào
fáng láo
fáng cóng
fáng huáng
fáng jiān
fáng yuàn
fáng zhǎn
fáng dì
fáng jiān
fáng wéi
fáng mén
fáng tú
fáng nèi
fáng shēng
fáng lǎo
fáng xīn
fáng kè
fáng shì
fáng kē
fáng cí
fáng shī
fáng yǒu
fáng wō
fáng líng
fáng miào
fáng kuí
fáng fú
fáng bān
fáng yù
fáng qián
fáng guǎn
fáng xià
fáng sì
fáng lóng
fáng wàng
fáng kǎo
fáng yán
fáng wò
fáng zhōng
fáng jīn
fáng lìn
fáng lián
fáng fèn
fáng wū
fáng jì
fáng líng
fáng zǔ
fáng juān
fáng zú
fáng zhí
fáng zhuàng
fáng hù
fáng xíng
fáng wéi
fáng fēn
fáng guān
fáng shū
fáng qīn
fáng shè
fáng mín
fáng lèi
fáng qì
fáng mò
fáng chē
fáng chà
fáng xiù
fáng zhǔ
fáng tóu
miào láng
fēng láng
yán láng
cháng láng
xiàng láng
gǒng láng
yīn láng
xíng láng
xiǎng láng
yán láng
gōng láng
jiē láng
yán láng
yún láng
fà láng
fēng láng
fáng láng
sì láng
huí láng
lián láng
zhù láng
qián láng
běi láng
bù láng
yóu láng
zhǔ láng
duǒ láng
chuān láng
yì láng
huà láng
huí láng
mén láng
sēng láng
zhù láng
zǒu láng
⒈ 泛指殿宇、屋舍。
引唐孟郊《和皇甫判官游琅玡溪》：“房廊逐巖壑，道路随高低。”
宋苏轼《论积欠状》：“此酒税课利所以日亏，城市房廊所以日空也。”
明梁辰鱼《浣纱记·投吴》：“苏臺高峻，房廊隐隐；青娥红粉，打团成阵。”
郭沫若《我的童年》第一篇三：“我们又在买田、买地、买房廊了。”
⒉ 走廊。
引郭沫若《虎符》第一幕：“朱女由左阶上房廊。”
房fáng(1)（名）屋子、房间：楼～。(2)（名）结构或作用类似房子的东西：蜂～。(3)（名）旧称家族的一支：长～。(4)（名）二十八宿之一。(5)（量）用于家属：两～儿媳妇。
廊读音：láng廊láng（名）廊子；屋檐下的过道或独立的有顶的过道：走～｜长～｜前～后厦。