yán fàn
jiào fàn
yí fàn
gé fàn
xián fàn
chuí fàn
diǎn fàn
tiáo fàn
jǔ fàn
qì fàn
róng fàn
fáng fàn
wù fàn
mó fàn
hóng fàn
zhù fàn
shī fàn
fēng fàn
shēn fàn
dé fàn
kǎi fàn
jiù fàn
hé fàn
huī fàn
yīng fàn
měi fàn
xíng fàn
shì fàn
kǔn fàn
rén fàn
gài fàn
yí fàn
shěn fàn
yuán fàn
nèi fàn
huī fàn
èr fàn
mén fàn
fēng fàn
xùn fàn
cūn fàn
mǔ fàn
xiǎo fàn
biǎo fàn
wéi fàn
nǐ fàn
hòu fàn
shì fàn
guǐ fàn
tǔ fàn
shèng fàn
yàng fàn
jǔ fàn
bān fàn
tiě fàn
qīng fàn
zhāng fàn
jiā fàn
hóng fàn
guī fàn
tōng fàn
yì fàn
xíng fàn
kǔn fàn
rèn fàn
mào fàn
táo fàn
shì fàn
mó fàn
shí fàn
míng fàn
shǐ fàn
gāo fàn
liǔ fàn
zuò fàn
kǔn fàn
hán fàn
róng fàn
wǔ fàn
zhēn fàn
guī fàn
shū fàn
wáng fàn
dào fàn
chí fàn
yí fàn
lǐ fàn
guāng fàn
lìng fàn
qián fàn
jīn fàn
kē fàn
⒈ 典范，模范。
引《旧唐书·儒学传上·欧阳询》：“询初学王羲之书，后更渐变其体，笔力险劲，为一时之絶，人得其尺牘文字，咸以为楷范焉。”
元高文秀《渑池会》第一折：“他都是后人楷范，你看的这无瑕玉似等閒。”
明谢榛《四溟诗话》卷三：“初唐盛唐十二家诗集，并李杜二家，孰可专为楷范？”
鲁迅《且介亭杂文末编·关于太炎先生二三事》：“七被追捕，三入牢狱，而革命之志，终不屈挠者，并世亦无第二人：这才是先哲的精神，后生的楷范。”
1. 法式，模范：楷模。楷范。楷则。楷式。
2. 汉字的一种书体：楷书。正楷。小楷。楷体。
范读音：fàn范fàn(1)（名）模子：钱～。(2)（动）模范、榜样：典～。(3)（名）界限：～围。(4)姓。(5)（动）限制：防～。