hé céng
hé cí
hé qú
hé róng
hé kān
hé chá
hé hū
hé mǎn
hé lùn
hé kuàng
hé jū
hé yuán
hé wèi
hé cóng
hé gé
hé zài
hé gǔ
hé zhì
hé cháng
hé xiào
hé de
hé yóu
hé cháng
hé xiàng
hé suǒ
hé liú
hé xiàn
hé fěn
hé luó
hé yǒu
hé xìng
hé kān
hé shù
hé láng
hé dài
hé wù
hé xiá
hé jù
hé děng
hé tán
hé yīn
hé nǎi
hé xiāo
hé wù
hé lǐ
hé wèn
hé yǐ
hé qī
hé zú
hé yǔ
hé dàn
hé bù
hé shū
hé guó
hé yáo
hé shì
hé suàn
hé dāng
hé bì
hé sì
hé shuí
hé qǐ
hé qí
hé fáng
hé zì
hé sì
hé yǐ
hé shì
hé jù
hé yì
hé gù
hé rì
hé dú
hé shí
hé rén
hé gū
hé zhě
hé shāng
hé zāi
hé tú
hé dào
hé qióng
hé chì
hé nà
hé xǔ
hé chù
hé yōng
hé zé
hé shěng
hé kǔ
hé wéi
hé diǎn
hé nài
hé jí
hé gān
hé lóu
hé xū
hé hé
hé zhǐ
hé qǔ
hé suàn
hé fán
hé yì
hé fàn
hé rú
hé láo
hé jù
hé cháng
hé chì
hé ruò
hé yòng
hé xǔ
hé hù
hé wèi
jiù fàn
biǎo fàn
jǔ fàn
dào fàn
jiào fàn
shì fàn
cūn fàn
rén fàn
shū fàn
kǔn fàn
mó fàn
yàng fàn
guī fàn
guǐ fàn
huī fàn
rèn fàn
liǔ fàn
wù fàn
lǐ fàn
tǔ fàn
gé fàn
tiě fàn
nǐ fàn
shēn fàn
shí fàn
dé fàn
xiǎo fàn
jīn fàn
mén fàn
jǔ fàn
gāo fàn
tōng fàn
nèi fàn
táo fàn
lìng fàn
kē fàn
hán fàn
gài fàn
yán fàn
hé fàn
qì fàn
zhù fàn
hóng fàn
guī fàn
yì fàn
yí fàn
qián fàn
yí fàn
diǎn fàn
xíng fàn
wáng fàn
kǔn fàn
shěn fàn
shī fàn
róng fàn
hóng fàn
qīng fàn
xíng fàn
mǔ fàn
fáng fàn
mào fàn
míng fàn
shì fàn
bān fàn
shǐ fàn
jiā fàn
zuò fàn
fēng fàn
měi fàn
shì fàn
xùn fàn
zhēn fàn
yí fàn
fēng fàn
kǎi fàn
tiáo fàn
xián fàn
yuán fàn
yīng fàn
wǔ fàn
guāng fàn
kǔn fàn
huī fàn
èr fàn
mó fàn
shèng fàn
chí fàn
wéi fàn
zhāng fàn
hòu fàn
chuí fàn
róng fàn
⒈ 南朝梁诗人何逊与范云的并称。 何逊年青时即有文名， 范云很赏识他，两人因结为忘年交。见《南史·何逊传》。
引唐李商隐《漫成》诗之一：“不妨何范尽诗家，未解当年重物华。”
1. 疑问代词（ａ．什么，如“何人？”ｂ．为什么，如“何必如此？”ｃ．哪样，怎样，如“何不？”“何如？”ｄ．哪里，如“何往？”ｅ．发表反问，如“何乐而不为？”）。
2. 副词，多么：何其壮哉！
3. 姓。
范读音：fàn范fàn(1)（名）模子：钱～。(2)（动）模范、榜样：典～。(3)（名）界限：～围。(4)姓。(5)（动）限制：防～。