guī hé
guī shēng
guī jīn
guī wéi
guī kè
guī jí
guī wéi
guī tái
guī jìn
guī dé
guī mì
guī wá
guī xíng
guī jiào
guī yù
guī lián
guī yàn
guī bì
guī fù
guī tuó
guī rén
guī ài
guī fēng
guī wéi
guī fàn
guī tíng
guī yǒu
guī zhēn
guī kǔn
guī xùn
guī nü
guī fáng
guī rèn
guī rèn
guī yuàn
guī yuàn
guī kǔn
guī dòu
guī báo
guī mén
guī zì
guī liú
guī jiè
guī qíng
guī nī
guī gé
guī xīn
guī xiù
guī yàn
guī chuāng
guī zhōng
guī yú
guī jí
guī tà
míng fàn
qīng fàn
mén fàn
xíng fàn
dào fàn
biǎo fàn
zuò fàn
jiù fàn
yán fàn
róng fàn
shì fàn
tǔ fàn
kǔn fàn
xiǎo fàn
yí fàn
rèn fàn
mǔ fàn
fēng fàn
shǐ fàn
diǎn fàn
chuí fàn
gāo fàn
liǔ fàn
dé fàn
tōng fàn
hán fàn
shēn fàn
hòu fàn
fēng fàn
kǔn fàn
shèng fàn
shū fàn
mó fàn
nǐ fàn
tiě fàn
hé fàn
qì fàn
lǐ fàn
wáng fàn
xíng fàn
jiā fàn
huī fàn
kǎi fàn
yì fàn
xùn fàn
xián fàn
guī fàn
rén fàn
jiào fàn
gé fàn
chí fàn
zhù fàn
mó fàn
táo fàn
jīn fàn
guī fàn
shī fàn
róng fàn
guǐ fàn
shěn fàn
jǔ fàn
hóng fàn
cūn fàn
zhēn fàn
guāng fàn
èr fàn
hóng fàn
shí fàn
fáng fàn
wù fàn
yīng fàn
gài fàn
yuán fàn
shì fàn
shì fàn
tiáo fàn
yí fàn
wǔ fàn
lìng fàn
kē fàn
bān fàn
huī fàn
měi fàn
wéi fàn
qián fàn
nèi fàn
kǔn fàn
mào fàn
zhāng fàn
jǔ fàn
yí fàn
yàng fàn
指妇[.好工具]女应遵守的道德规范。
⒈ 指妇女应遵守的道德规范。 《晋书·列女传序》：“至若恭姜誓节， 孟母求仁……既昭妇则，又擅母仪。
引子政缉之於前， 元凯编之於后，具宣闺范，有裨阴训。”
唐司空图《故盐州防御使王纵追述碑》：“早貽芳於闺范，宜应祷於河灵。”
清李渔《玉搔头·拾愁》：“只是你在家中，须要谨守闺范，勤做女工，不可擅出房门，惹人谈笑。”
巴金《家》三：“亲戚们都说，这样大的姑娘天天在街上走，给人家看见像什么样子，简直失了大家的闺范。”
闺中的仪范。
如：「大家闺范」。
闺guī(1)（名）〈书〉上圆下方的小门。(2)（名）闺房：深～｜～门。
范读音：fàn范fàn(1)（名）模子：钱～。(2)（动）模范、榜样：典～。(3)（名）界限：～围。(4)姓。(5)（动）限制：防～。