chōng lǘ
chōng qià
chōng dòng
chōng chì
chōng rěn
chōng hǎo
chōng luó
chōng kè
chōng yǒng
chōng róng
chōng páo
chōng hán
chōng shè
chōng duō
chōng jī
chōng zhōu
chōng xiāng
chōng yì
chōng ěr
chōng bó
chōng cuì
chōng xiàn
chōng cháng
chōng fù
chōng zhuàng
chōng fā
chōng gòng
chōng shì
chōng diào
chōng yù
chōng guǎng
chōng rán
chōng yān
chōng lèi
chōng xū
chōng yíng
chōng fèn
chōng yīng
chōng rèn
chōng diàn
chōng yǎng
chōng jiǒng
chōng gàn
chōng yǎng
chōng chì
chōng guàn
chōng biān
chōng tíng
chōng fù
chōng xuè
chōng bèi
chōng wèi
chōng kuàng
chōng xuǎn
chōng xiāo
chōng yàn
chōng gōng
chōng záo
chōng rèn
chōng yì
chōng shí
chōng qióng
chōng diàn
chōng kuò
chōng cháo
chōng huá
chōng fēi
chōng tuò
chōng chàng
chōng liàng
chōng pèi
chōng huǒ
chōng jī
chōng mào
chōng qū
chōng lú
chōng jī
chōng qū
chōng léng
chōng shàn
chōng fáng
chōng gěi
chōng fèn
chōng táng
chōng jūn
chōng zé
chōng juè
chōng jī
chōng shì
chōng gàn
chōng shèng
chōng mǎn
chōng féi
chōng zuò
chōng něi
chōng chōng
chōng shù
chōng lì
chōng sè
chōng bǎo
chōng shí
chōng cè
chōng chē
chōng xì
chōng qì
chōng zú
chōng qǐ
chōng lì
chōng yǐn
chōng qú
chōng gé
chōng zèng
chōng yuè
chōng dāng
chōng yǎn
chōng měi
chōng rèn
chōng qiáng
chōng yù
chōng yú
chōng tián
chōng liè
⒈ 悲戚貌。
引《礼记·檀弓上》：“始死，充充如有穷。”
郑玄注：“皆忧悼在心之貌也。”
孔颖达疏：“言亲始死，孝子匍匐而哭之，心形充屈，如急行道极，无所復去，穷急之容也。”
⒉ 喜悦貌。
引唐沉亚之《与潞鄜州书》：“亚之纳喜於心，充充焉捶马走僕，忘其劳，失其怠。”
元揭傒斯《善馀堂记》：“﹝余﹞及其门，则鷄犬不惊，童僕閒暇，皆充充然有自得之意。”