chōng shàn
chōng zuò
chōng qū
chōng yù
chōng lì
chōng jī
chōng shí
chōng liè
chōng měi
chōng cè
chōng hǎo
chōng lì
chōng chì
chōng jiǒng
chōng xiàn
chōng shì
chōng zú
chōng jūn
chōng yú
chōng dāng
chōng rèn
chōng juè
chōng kuò
chōng pèi
chōng yàn
chōng zhuàng
chōng shèng
chōng jī
chōng rèn
chōng yì
chōng kè
chōng něi
chōng páo
chōng yuè
chōng tián
chōng xuè
chōng táng
chōng bó
chōng fā
chōng lú
chōng liàng
chōng fù
chōng zhōu
chōng gàn
chōng róng
chōng rèn
chōng qì
chōng lǘ
chōng yǐn
chōng chàng
chōng tuò
chōng chē
chōng xiāo
chōng gé
chōng tíng
chōng zèng
chōng hán
chōng féi
chōng diàn
chōng shù
chōng dòng
chōng fèn
chōng huá
chōng qú
chōng jī
chōng yǎng
chōng luó
chōng xiāng
chōng cháng
chōng jī
chōng yì
chōng xì
chōng ěr
chōng gàn
chōng kuàng
chōng bèi
chōng yù
chōng cuì
chōng qǐ
chōng cháo
chōng qióng
chōng bǎo
chōng gòng
chōng yīng
chōng shè
chōng guàn
chōng yǎn
chōng lèi
chōng fēi
chōng fáng
chōng guǎng
chōng biān
chōng fèn
chōng mǎn
chōng sè
chōng zé
chōng gěi
chōng záo
chōng diàn
chōng rán
chōng xuǎn
chōng shí
chōng huǒ
chōng chōng
chōng chì
chōng gōng
chōng qū
chōng duō
chōng qià
chōng wèi
chōng mào
chōng qiáng
chōng shì
chōng xū
chōng yíng
chōng fù
chōng yǒng
chōng yān
chōng yǎng
chōng léng
chōng diào
chōng rěn
hóng tuò
wài tuò
shí tuò
pái tuò
téng tuò
zhāng tuò
mō tuò
kāi tuò
bǐng tuò
zhuī tuò
zhū tà
chǎn tuò
gǎi tuò
dèng tuò
fáng tuò
zēng tuò
huī tuò
kuò tuò
xiàng tuò
mó tuò
chōng tuò
luò tuò
héng tuò
hè tuò
kǎi tuò
bēi tà
mó tuò
lín tuò
⒈ 扩充开拓。
引明王守仁《传习录》卷上：“孩提之童，无不知爱其亲，无不知敬其兄，只是这箇灵能不为私欲遮隔，充拓得尽，便完完是他本体。”
明唐顺之《与项瓯东郡守书》：“兄得之资禀者，持守有餘而充拓未至。”
充chōng(1)（动）满；足：～分｜～足（多到能满足需要）｜～其量（表示做最大限度的估计；至多）。(2)（动）装满；塞住：～电｜～耳不闻。(3)（动）担任；当：～当｜～任（担任）。(4)（动）冒充：～行家。(5)姓。
拓读音：tuò,tà[ tuò ]1. 开辟，扩充：拓荒。开拓。拓展。拓落（a.宽广；b.潦倒失意。亦作“落拓”）。
2. 以手推物：“孔子之劲，能拓国门之关，而不肯以力闻”。
3. 姓。