fū róng
fū qī
fū niáng
fū ráo
fū lí
fū zǐ
fū bù
fū shì
fū yí
fū nú
fū jiǎo
fū xù
fū tú
fū zhí
fū yě
fū bù
fū lì
fū jiā
fū gāng
fū mǎ
fū xū
fū zhǔ
fū dǎng
fū pái
fū kè
fū lí
fū shuì
fū yú
fū jiàng
fū sù
fū wū
fū suì
fū ráo
fū nán
fū xù
fū zào
fú fū
fū quán
fū nán
fū rén
fū fù
fū jūn
fū tóu
fū chāi
fū zhū
fū tián
fū yì
fū diào
dí nán
qián nán
zhōng nán
xī nán
fū nán
chǔ nán
xiāng nán
qián nán
sì nán
guǎ nán
kǎn nán
fó nán
chí nán
ér nán
nǚ nán
bù nán
yì nán
dīng nán
zhí nán
yǒu nán
xiǎo nán
jiǒng nán
guì nán
bǎi nán
lǔ nán
lì nán
shèng nán
gēng nán
cì nán
shēng nán
cóng nán
yí nán
shào nán
guān nán
xiāng nán
mán nán
zǐ nán
de nán
ài nán
méng nán
jùn nán
yuàn nán
tóng nán
yú nán
shù nán
zhí nán
zhǎng nán
zhā nán
duō nán
dà nán
tóng nán
yí nán
⒈ 男人，丈夫。
引《初刻拍案惊奇》卷三四：“因有豪家出告示，禁止游客閒人，就是豪家妻女在内，夫男也别嫌疑，恐怕罪过，不敢轻来打搅。”
康有为《大同书》戊部第九章：“或女子终身受夫男之养而忽弃之，则於报礼不公。”
清秋瑾《精卫石》第五回：“不知缺漏多多少，总一句女子生为牛马般，受苦受囚还受气，一生荣辱靠夫男。”
丈夫。
1. 旧时称成年男子：渔夫。农夫。万夫不当之勇。
2. 旧时称服劳役的人：夫役。拉夫。
3. 〔夫子〕ａ．旧时对学者的称呼；ｂ．旧时称老师；ｃ．旧时妻称夫；ｄ．称读古书而思想陈腐的人。
4. 与妻结成配偶者：丈夫。夫妇。
男读音：nán男nán(1)（名）男性。(2)（名）儿子：长～。(3)（名）封建五等爵位的第五等：～爵。