ér huà
ér shí
ér qiào
ér jù
ér zi
ér bài
ér xī
ér cáo
ér chǐ
ér tóng
ér gē
ér fū
ér mǔ
ér yǔ
ér hái
ér jiā
ér fù
ér qiè
ér fú
ér bèi
ér nǚ
ér mǎ
ér nóng
ér shì
ér xí
ér sūn
ér chù
ér xù
ér huáng
ér huà
ér kē
ér nán
ér kè
ér xù
ér xì
ér láng
ér bǎn
ér shù
ér tí
guān nán
zhōng nán
yí nán
cì nán
bù nán
shēng nán
zǐ nán
yí nán
chí nán
zhā nán
bǎi nán
kǎn nán
ài nán
fó nán
dí nán
jiǒng nán
duō nán
fū nán
gēng nán
jùn nán
lì nán
shù nán
nǚ nán
chǔ nán
zhí nán
yú nán
yǒu nán
qián nán
cóng nán
xiāng nán
de nán
ér nán
shèng nán
lǔ nán
shào nán
guǎ nán
xiāng nán
dà nán
zhí nán
xiǎo nán
sì nán
dīng nán
qián nán
tóng nán
mán nán
yì nán
zhǎng nán
tóng nán
yuàn nán
xī nán
guì nán
méng nán
儿男érnán
(1) 男儿;大丈夫
例好儿男志在四方hAo86.英man(2) 幼年男性
英boy⒈ 犹男儿。
引元无名氏《张协状元》戏文第二一出：“别无儿男，只有一女，小字胜花。”
《初刻拍案惊奇》卷四：“魏博节度田承嗣养三千外宅儿男。”
《抗日歌谣·又气又喜》：“喜得是，哥是救国的好儿男。”
儿ér(1)（名）小孩子：小～。(2)（名）男孩子：～子。(3)（名）年轻的人（多指青年男子）：健～。(4)（助）词尾：火～。儿ní(1)（名）周朝国名；在今山东滕县东南。(2)（名）姓。同“倪”。
男读音：nán男nán(1)（名）男性。(2)（名）儿子：长～。(3)（名）封建五等爵位的第五等：～爵。