qí zhì
qí shī
qí hè
qí cāo
qí lóu
qí hǔ
qí qì
qí shì
qí zhuāng
qí lì
qí bù
qí kòu
qí fū
qí shè
qí yú
qí zhū
qí jīng
qí lù
qí zhàn
qí shù
qí jūn
qí guān
qí zuò
qí jiàng
qí chuán
qí shǒu
qí liè
qí chéng
qí kuà
qí nú
qí lǘ
qí yáng
qí mò
qí dòu
qí fèng
qí jī
qí héng
qí yì
qí chí
qí xíng
qí jūn
qí dòu
qí zhǎng
qí zú
qí qiáng
qí mǎ
qí yún
qí dǎo
qí shěng
qí fèng
qí yóu
qí bīng
qí cóng
qí dū
qí yì
qí cáo
qí ài
qí gē
qí huǒ
qí ne
qí zhú
qí lóng
qí chuī
yī cóng
xíng cóng
qiàn cóng
wáng cóng
huí cóng
mù cóng
quàn cóng
dào cóng
shùn cóng
xiāng cóng
jìn cóng
zhī cóng
suǒ cóng
zōng cóng
bīn cóng
wéi cóng
qún cóng
rǒng cóng
zì cóng
xié cóng
máng cóng
kūn cóng
yì cóng
wèi cóng
yuán cóng
yì cóng
qū cóng
bù cóng
bǐng cóng
qiè cóng
chǐ cóng
xùn cóng
fú cóng
qún cóng
yú cóng
mén cóng
ā cóng
sān cóng
hòu cóng
xí cóng
mù cóng
zī cóng
yìng cóng
shèng cóng
qiān cóng
shì cóng
cháng cóng
yǐn cóng
miàn cóng
pǐn cóng
kāi cóng
fǔ cóng
lián cóng
yún cóng
shǔ cóng
zhì cóng
gǒu cóng
liáo cóng
wěi cóng
shū cóng
chéng cóng
chē cóng
zūn cóng
tái cóng
cháng cóng
zài cóng
sòng cóng
jí cóng
fú cóng
tīng cóng
cān cóng
rén cóng
fáng cóng
tiān cóng
fǎ cóng
yǐng cóng
xìng cóng
rǒng cóng
yǔn cóng
mí cóng
hūn cóng
wú cóng
liú cóng
péi cóng
sàn cóng
dǎ cóng
péng cóng
bī cóng
rěn cóng
fù cóng
tú cóng
lì cóng
lèi cóng
bù cóng
lǜ cóng
yóu cóng
qū cóng
zǒu cóng
guī cóng
lí cóng
yǐng cóng
shì cóng
yuē cóng
dà cóng
yī cóng
qí cóng
gēn cóng
guǎng cóng
niǎn cóng
xùn cóng
fù cóng
zú cóng
héng cóng
zhào cóng
zhuī cóng
zhǔ cóng
xiāng cóng
guò cóng
shǒu cóng
hé zòng
wèi cóng
yìng cóng
héng cóng
mǐ cóng
bái cóng
cháo cóng
xián cóng
pín cóng
bīn cóng
zhī cóng
xìn cóng
fú cóng
jīn cóng
hù cóng
piān cóng
nì cóng
zōu cóng
fēng cóng
hù cóng
wén cóng
wéi cóng
dìng zòng
suí cóng
guǒ cóng
yì cóng
qǔ cóng
hé cóng
qīn cóng
dǎo cóng
fàng cóng
liè cóng
pú cóng
xié cóng
⒈ 骑马跟从。
引《史记·项羽本纪》：“麾下壮士骑从者八百餘人，直夜溃围南出，驰走。”
《晋书·王导传》：“帝亲观禊，乘肩轝具威仪， 敦导及诸名胜皆骑从。”
⒉ 骑马的随从。
引唐元稹《观兵部马射赋》：“夏官司马，閲骑从於南宫。”
宋苏轼《黄州》诗：“使君厌骑从，车马留山前。”
明都穆《都公谭纂》卷上：“后广孝再过，乃屏去骑从，以指扣门。”
乘马的侍从。
骑qí(1)（动）两腿跨坐（在牲口或自行车等上面）：～马｜～自行车。(2)（动）兼跨两边：～缝。(3)（名）骑的马；泛指人乘坐的动物。(4)（名）骑兵；也泛指骑马的人：轻～｜铁～｜车～。
从读音：cóng[ cóng ]1.依顺：顺～。盲～。～善如流。
2.采取，按照：～优。
3.跟随：愿～其后。
4.跟随的人：侍～。仆～。
5.参与：～业。～政。投笔～戎。
6.由，自：～古至今。～我做起。
7.次要的：主～。～犯。
8.宗族中次于至亲的亲属：～父（伯父、叔父的通称）。
9.中国魏以后，古代官品（有“正品”和“从品”之分，宋代龙图阁大学士为从二品）。
10.姓。