jiàn xiān
jiàn zhǔ
jiàn shù
jiàn bī
jiàn jù
jiàn chén
jiàn ào
jiàn mào
jiàn lí
jiàn tiǎn
jiàn tán
jiàn zuò
jiàn pàn
jiàn wàng
jiàn màn
jiàn kuáng
jiàn shèng
jiàn nǐ
jiàn wù
jiàn shàng
jiàn màn
jiàn yuè
jiàn yòng
jiàn dù
jiàn lì
jiàn tè
jiàn shì
jiàn zhèng
jiàn yì
jiàn bī
jiàn hào
jiàn dú
jiàn jì
jiàn duān
jiàn zhà
jiàn qiè
jiàn wěi
jiàn yuán
jiàn lè
jiàn cí
jiàn fú
jiàn nǐ
jiàn yú
jiàn luàn
jiàn jūn
jiàn sì
jiàn tuī
jiàn qǔ
jiàn fēn
jiàn chēng
jiàn wáng
jiàn shē
jiàn míng
jiàn zá
jiàn wěn
jiàn yì
jiàn chà
jiàn yú
jiàn lǐ
jiàn shǎng
jiàn yán
jiàn jū
jiàn zòng
jiàn dào
jiàn nì
jiàn làn
jiàn yù
jiàn yì
jiàn xiāo
jiàn chǐ
jiàn kè
jiàn rǎng
jiàn duó
jiàn wèi
jiàn nüè
jiàn wěi
jiàn chǒng
jiàn dǎng
jiàn wéi
jiàn chí
jiàn zì
jiàn guì
jiàn yì
jiàn yì
jiàn shàn
piāo qiè
shǔ qiè
guǐ qiè
yǐn qiè
jiàn qiè
jiǎo qiè
jué qiè
rǎng qiè
shī qiè
cuàn qiè
jiǎ qiè
zéi qiè
gàn qiè
qiào qiè
pì qiè
xíng qiè
dāo qiè
guàn qiè
tōu qiè
tāo qiè
qīn qiè
pá qiè
tiǎn qiè
suì qiè
jié qiè
cuàn qiè
mó qiè
chēn qiè
liǔ qiè
kuī qiè
zhān qiè
sī qiè
jī qiè
tiāo qiè
xiǎo qiè
gǒu qiè
jiǎn qiè
cǎo qiè
chāo qiè
jiǎo qiè
dào qiè
jù qiè
biāo qiè
chuǎng qiè
shī qiè
jié qiè
kòu qiè
tān qiè
liè qiè
chāo qiè
guī qiè
⒈ 越分窃取。
引唐李肇《唐国史补》卷上：“淮西贼将僭窃，问仪注于鲁公。”
宋陈亮《上光宗皇帝鉴成箴》：“五闰失驭，伪主僭窃，纲常丝棼，宇县瓜裂。”
清侯方域《王猛论》：“当猛之隐于华阴也， 姚氏、石氏多雄略之主，岂不能出而佐之？以为是氐、羌僭窃者，而非其志也。”
郭沫若《十批判书·古代研究的自我批判》：“但近时的新史学家有的竟连这个发现都不承认，以为称王者仍是化外诸国的僭窃。”
⒉ 指僭窃者。
引宋岳飞《奏辞检校少保第二札子》：“伏念臣本无才术，误膺眷渥，未能恢復疆宇，扫除僭窃。”
超越本分，假冒窃取。
僭jiàn（动）超越本分；古时称地位在下的冒用在上的名义、器物等：～越｜～号。
窃读音：qiè窃qiè(1)（动）偷：行～｜～案。(2)（副）偷偷地：～笑｜～听。(3)（代）〈书〉谦指自己（意见）：～以为不可。