jiàn míng
jiàn qiè
jiàn wáng
jiàn xiān
jiàn hào
jiàn fú
jiàn kuáng
jiàn fēn
jiàn duān
jiàn zòng
jiàn jūn
jiàn chēng
jiàn cí
jiàn dú
jiàn zhǔ
jiàn tuī
jiàn shē
jiàn yì
jiàn sì
jiàn wěn
jiàn nǐ
jiàn tán
jiàn wàng
jiàn luàn
jiàn yì
jiàn nì
jiàn shù
jiàn zuò
jiàn yán
jiàn zhèng
jiàn yì
jiàn yú
jiàn shèng
jiàn chí
jiàn rǎng
jiàn shǎng
jiàn guì
jiàn duó
jiàn lì
jiàn kè
jiàn màn
jiàn shì
jiàn shàn
jiàn yì
jiàn zì
jiàn ào
jiàn jì
jiàn qǔ
jiàn chén
jiàn wèi
jiàn chǒng
jiàn tè
jiàn wěi
jiàn jù
jiàn bī
jiàn mào
jiàn yuè
jiàn pàn
jiàn zá
jiàn xiāo
jiàn dǎng
jiàn shàng
jiàn màn
jiàn tiǎn
jiàn lí
jiàn yì
jiàn dào
jiàn wěi
jiàn lè
jiàn nüè
jiàn chǐ
jiàn dù
jiàn nǐ
jiàn zhà
jiàn yù
jiàn yú
jiàn làn
jiàn lǐ
jiàn yuán
jiàn jū
jiàn chà
jiàn wéi
jiàn wù
jiàn yòng
jiàn bī
tài chǐ
hóng chǐ
làn chǐ
bù chǐ
fú chǐ
xiōng chǐ
ráo chǐ
mí chǐ
sì chǐ
tài chǐ
diāo chǐ
xié chǐ
mí chǐ
qióng chǐ
kuā chǐ
guì chǐ
duò chǐ
hào chǐ
shē chǐ
fēng chǐ
hù chǐ
yín chǐ
hóng chǐ
chóng chǐ
zhēn chǐ
qīng chǐ
guī chǐ
fù chǐ
háo chǐ
shù chǐ
bāo chǐ
ào chǐ
yóu chǐ
jiāo chǐ
hào chǐ
tān chǐ
huá chǐ
fán chǐ
tài chǐ
héng chǐ
jiàn chǐ
bēi chǐ
yǎn chǐ
lì chǐ
hóng chǐ
yú chǐ
diāo chǐ
jì chǐ
hóng chǐ
zòng chǐ
⒈ 犹僭奢。
引汉桓宽《盐铁论·授时》：“故民饶则僭侈，富则骄奢，坐而委蛇，起而为非，未见其仁也。”
《南史·荀伯玉传》：“时武帝在东宫，自以年长，与高帝同创大业，朝事大小悉皆专断，多违制度，左右张景真偏见任遇，又多僭侈。”
《资治通鉴·晋惠帝永兴元年》：“太弟颖僭侈日甚，嬖倖用事，大失众望。”
严复《论中国教化之退》：“其富也，僭侈逾度，国家听之；其贫也，转乎沟洫，国家亦听之。”