shěn shǎng
shěn zé
shěn liàn
shěn jiàn
shěn gǎi
shěn jǐn
shěn shèn
shěn gǎo
shěn rén
shěn guān
shěn yù
shěn guān
shěn duān
shěn lù
shěn lǎn
shěn shí
shěn lè
shěn dú
shěn shì
shěn shí
shěn gù
shěn sī
shěn hé
shěn pī
shěn qǔ
shěn shì
shěn bèi
shěn tú
shěn shí
shěn fù
shěn lǜ
shěn bàn
shěn shì
shěn dìng
shěn kān
shěn chǔ
shěn pàn
shěn chá
shěn chá
shěn jiū
shěn jiāo
shěn kè
shěn lǐ
shěn jì
shěn shuō
shěn duó
shěn hé
shěn duàn
shěn tí
shěn de
shěn biān
shěn jué
shěn fá
shěn xíng
shěn ěr
shěn huà
shěn àn
shěn jiàn
shěn dì
shěn lǜ
shěn quán
shěn yuè
shěn jiào
shěn fèn
shěn dìng
shěn xíng
shěn kǎo
shěn nǐ
shěn jǐ
shěn shēng
shěn cān
shěn yù
shěn píng
shěn lǐ
shěn shì
shěn fā
shěn liàng
shěn móu
shěn xùn
shěn cè
shěn měi
shěn biàn
shěn hé
shěn bào
shěn wèn
zhāo yù
gào yù
zhūn yù
fěng yù
shěn yù
shàng yù
jì yù
chén yù
mì yù
zhào yù
bù yù
jiǎng yù
wèi yù
bǎo yù
bāo yù
qǔ yù
juān yù
bǎng yù
huì yù
yǔ yù
quàn yù
cún yù
miǎn yù
jiè yù
xuān yù
chǒng yù
yòu yù
biàn yù
zhāi yù
jiàn yù
lái yù
fēng yù
tuō yù
shuō yù
bān yù
zhū yù
chuán yù
jiě yù
zhū yù
qiáo yù
chì yù
wèi yù
jiè yù
xiǎo yù
yǐn yù
shì yù
kāi yù
lùn yù
kǒu yù
jiā yù
jiào yù
gào yù
xǔ yù
fǔ yù
shǒu yù
xùn yù
bǎng yù
dǎo yù
nǐ yù
hǒu yù
jūn yù
diàn yù
pì yù
jiǎng yù
⒈ 喻，通“諭”。
引语本《礼记·文王世子》：“大傅审父子君臣之道以示之；少傅奉世子，以观大傅之德行而审喻之。”
南朝梁陆倕《为豫章王庆太子出宫表》：“伏维皇太子道契生知，照均天纵，不藉审諭之功，无待温文之辅。”
唐刘肃《大唐新语·褒锡》：“太子谓之曰：‘飞刀膾鲤，调和鼎食，公实有之，至於审諭弼谐，固属李纲矣。’”
《旧唐书·姚珽传》：“时节愍太子举事不法， 王廷前后上书进諫……所冀讲席谈筵，务尽忠规之道；披文擿句，方资审諭之勤。”
1. 详细，周密：审慎。审视。
2. 仔细思考，反复分析、推究：审查。审定。审订。审核。审美。审计。审评。审时度势。
3. 讯问案件：审理。审判。审讯。公审。
4. 知道：不审近况如何？
5. 一定地，果然：审如其言。
谕读音：yù谕yù（动）告诉；吩咐（旧时用于上级对下级或长辈对晚辈）。〈古〉又同‘喻’：～知｜面～｜上～。