xuān qǔ
xuān fū
xuān hé
xuān lè
xuān xíng
xuān chì
xuān jì
xuān chà
xuān yín
xuān quàn
xuān pái
xuān jiè
xuān dú
xuān jié
xuān huàn
xuān gǎng
xuān tuǐ
xuān zhǒng
xuān dǐ
xuān dào
xuān yì
xuān chì
xuān zhàn
xuān cí
xuān dé
xuān jiū
xuān qì
xuān guǎng
xuān chì
xuān zhèn
xuān yáng
xuān bèi
xuān biàn
xuān bù
xuān hóng
xuān lǎng
xuān dá
xuān lìng
xuān xiě
xuān bào
xuān zhǐ
xuān guāng
xuān xuān
xuān dǎo
xuān xiè
xuān yā
xuān yán
xuān bō
xuān xùn
xuān má
xuān shì
xuān liè
xuān lú
xuān jiào
xuān pàn
xuān gào
xuān yáng
xuān lòu
xuān diào
xuān chàng
xuān bái
xuān shòu
xuān ài
xuān pái
xuān chéng
xuān zhào
xuān fēng
xuān guàn
xuān zhēn
xuān chàng
xuān shì
xuān píng
xuān jiǎng
xuān shuō
xuān bǐ
xuān xiè
xuān shì
xuān fēng
xuān huāng
xuān juàn
xuān huà
xuān liú
xuān rǎn
xuān chuán
xuān fáng
xuān chū
xuān dá
xuān qíng
xuān xī
xuān duó
xuān dú
xuān yín
xuān fā
xuān lú
xuān kē
xuān fǔ
xuān chēng
xuān mìng
xuān zhǎn
xuān měi
xuān huà
xuān shǐ
xuān zhǐ
xuān fù
xuān tóu
xuān ní
xuān cì
xuān zhé
xuān yù
xuān yì
xuān gàn
xuān chàng
xuān chén
xuān ēn
xuān míng
xuān huī
xuān liáo
bǎng yù
kǒu yù
qǔ yù
wèi yù
hǒu yù
huì yù
jiàn yù
jiè yù
qiáo yù
nǐ yù
chì yù
jì yù
shuō yù
bān yù
lái yù
jiǎng yù
miǎn yù
fěng yù
gào yù
shǒu yù
shěn yù
biàn yù
jiǎng yù
cún yù
xùn yù
shàng yù
zhāi yù
dǎo yù
jūn yù
pì yù
tuō yù
bǎng yù
zhū yù
kāi yù
yǔ yù
chuán yù
mì yù
chén yù
lùn yù
fǔ yù
chǒng yù
gào yù
jiào yù
wèi yù
xuān yù
yǐn yù
jiā yù
xǔ yù
bǎo yù
jiè yù
zhū yù
juān yù
xiǎo yù
fēng yù
zhào yù
bù yù
bāo yù
shì yù
quàn yù
yòu yù
diàn yù
zhāo yù
jiě yù
zhūn yù
宣布命令；hAo86.晓谕。
⒈ 宣布命令；晓谕。
引《北齐书·循吏传·张华原》：“﹝张华原﹞深为高祖所亲待， 高祖每号令三军，常令宣諭意旨。”
《隋书·长孙平传》：“其后突厥达头可汗与都蓝可汗相攻，各遣使请援。上使平持节宣諭，令其和解，赐縑三百匹良马一匹而遣之。”
宋周密《齐东野语·孝宗圣政》：“庚子九月，上宣諭宰执云：‘已指挥閤门，令今后常朝，宰臣免宣名，他朝会则否。’”
《元典章·朝纲·不许隔越中书省奏启》：“凡有詔令天下宣諭了呵，不许更改。”
宣示皇帝的旨意，使人晓谕。
宣xuān(1)（动）公开说出来；传播、散布出去：～德｜～读｜～传。(2)（动）疏导：～泄。(3)（动）宣召。(4)（名）指安徽宣城。(5)（名）指宣纸。(6)姓。
谕读音：yù谕yù（动）告诉；吩咐（旧时用于上级对下级或长辈对晚辈）。〈古〉又同‘喻’：～知｜面～｜上～。