fěng bài
fěng jiè
fěng shuō
fěng zhòu
fěng jīng
fěng zhǐ
fěng shū
fěng xí
fěng cháo
fěng wù
fěng zàn
fěng yì
fěng yù
fěng jī
fěng zhòu
fěng jiàn
fěng zhí
fěng xí
fěng chuán
fěng quàn
fěng chí
fěng xīng
fěng shuō
fěng wán
fěng shì
fěng yì
fěng wèi
fěng cì
fěng niàn
fěng gào
fěng miǎn
fěng zhòu
fěng zhào
fěng lì
fěng shì
fěng tuō
fěng lìng
fěng dòng
fěng yì
fěng shàn
fěng cǎi
fěng qiē
fěng shù
fěng yuàn
fěng tuō
fěng yǒng
fěng wán
fěng lì
fěng xié
fěng xiào
fěng shù
fěng jiě
fěng yù
fěng sòng
fěng fěng
fěng lùn
fěng cí
fěng dào
fěng jiū
fěng yù
fěng dú
jiě yù
diàn yù
shǒu yù
juān yù
bāo yù
chǒng yù
qiáo yù
huì yù
shàng yù
gào yù
quàn yù
fěng yù
jūn yù
miǎn yù
zhū yù
jiè yù
qǔ yù
cún yù
wèi yù
zhāi yù
bù yù
xuān yù
fēng yù
zhū yù
lùn yù
jiǎng yù
yǐn yù
mì yù
xiǎo yù
bǎng yù
pì yù
dǎo yù
bǎo yù
shuō yù
yǔ yù
yòu yù
bǎng yù
kǒu yù
biàn yù
jì yù
xùn yù
bān yù
shì yù
chì yù
jiào yù
gào yù
jiā yù
lái yù
shěn yù
xǔ yù
nǐ yù
wèi yù
zhūn yù
hǒu yù
zhāo yù
zhào yù
kāi yù
tuō yù
jiè yù
fǔ yù
jiàn yù
chén yù
jiǎng yù
chuán yù
⒈ 亦作“讽喻”。用委婉的言语进行劝说。
引汉班固《两都赋》序：“或以抒下情而通讽諭，或以宣上德而尽忠孝。”
《三国志·吴志·阚泽传》：“泽欲讽喻以明治乱，因对贾谊《过秦论》最善， 权览读焉。”
明刘基《送张山长序》：“余观诗人之有作也，大抵主于讽諭。盖欲使闻者有所感动而以兴其懿德，非徒为诵美也。”
沙汀《困兽记》十二：“‘正像腌过的菜样！’他忽然记起牛祚的讽喻，于是深长的叹息了。”
讽谏告谕。
讽fěng(1)（动）用含蓄的话指责或劝告。(2)（动）〈书〉诵读。
谕读音：yù谕yù（动）告诉；吩咐（旧时用于上级对下级或长辈对晚辈）。〈古〉又同‘喻’：～知｜面～｜上～。