féng wù
féng yuán
féng nián
féng yíng
féng chǎng
féng yīn
féng diān
féng jí
féng jūn
féng chí
féng yì
féng yè
féng rén
féng zé
féng lóng
féng rán
féng fú
féng liú
féng hé
féng è
féng chǔ
féng jiē
féng lèi
féng yǒng
féng luó
féng lái
féng chāng
féng zāo
féng féng
féng méng
féng huì
féng yuán
féng fēn
féng jiàn
féng shì
féng zhí
féng jí
féng qiǎo
féng wù
féng zhàn
féng chūn
féng yī
féng yāng
féng yù
féng sūn
féng cháng
féng shí
féng qī
féng xiōng
féng chén
féng bǐ
féng mén
jì chén
kè chén
yáo chén
gòu chén
cóng chén
lái chén
gǒng chén
fāng chén
sī chén
sān chén
yán chén
jí chén
shàng chén
gēng chén
biàn chén
dà chén
dīng chén
chāo chén
rèn chén
dàn chén
jiàn chén
shēn chén
kǎo chén
gāng chén
cháo chén
liáng chén
huǒ chén
jiā chén
nǎng chén
líng chén
shēng chén
shèng chén
juān chén
gū chén
sì chén
chù chén
jiā chén
dàn chén
shòu chén
bǐ chén
wǔ chén
rì chén
fā chén
zhèng chén
shòu chén
qī chén
huā chén
xī chén
jiā chén
zhū chén
zhǐ chén
èr chén
zhēn chén
lìng chén
cè chén
chōng chén
ruò chén
yán chén
chāng chén
duó chén
jí chén
féng chén
chóu chén
mào chén
sī chén
shí chen
zōu chén
fú chén
běi chén
jì chén
xīng chén
hú chén
bù chén
shuāng chén
guàn chén
⒈ 谓遇到好时机。
引唐顾升《瘞琴赋》：“生不逢辰兮，人物弃捐；音徽不远兮， 南山之巔。”
宋陈师道《九日寄秦观》诗：“登高怀远心如在，向老逢辰意有加。”
《花月痕》第五回：“生不逢辰，久罹荼苦；死而后已，又降鞠凶。”
逢féng(1)（动）遇到；遇见：相～｜遭～。(2)（动）迎合。
辰读音：chén辰chén(1)（名）(2)地支的第五位。参看〔干支〕。(3)日、月、星的统称：星～。(4)古代把一昼夜分作十二辰：时～。(5)时光；日子：诞～。(6)指辰州（旧府名；府治在今湖南沅陵县）。