rán rán
rán shǐ
rán ruò
rán chì
rán nǎi
rán nà
rán rú
rán zé
rán méi
rán dēng
rán nuò
rán téng
rán huǒ
rán yūn
rán bù
rán ér
rán zhī
rán míng
rán gù
rán gǔ
rán hòu
rán xìn
rán jù
rán suī
rán gǔ
rán yǐ
rán mì
rán fǒu
rán kě
rán wù
rán qí
rán xǔ
rán jí
rán là
rán dǐng
rán zàn
rán huī
rán xī
rán zé
fén dǐng
yīng dǐng
chuáng dǐng
gāo dǐng
miè dǐng
yā dǐng
jiān dǐng
mén dǐng
rán dǐng
pán dǐng
fēng dǐng
zhǒng dǐng
jí dǐng
liàn dǐng
líng dǐng
guàn dǐng
què dǐng
píng dǐng
zhū dǐng
xiè dǐng
chū dǐng
ná dǐng
xū dǐng
tiān dǐng
yī dǐng
guàn dǐng
ruì dǐng
zhěn dǐng
rán dǐng
sī dǐng
wǔ dǐng
xuán dǐng
zǎn dǐng
ruì dǐng
diān dǐng
xuě dǐng
bù dǐng
dào dǐng
tuí dǐng
fēng dǐng
dǎ dǐng
liàn dǐng
fēng dǐng
hù dǐng
hè dǐng
qióng dǐng
dān dǐng
gǒng dǐng
hóng dǐng
diān dǐng
qǐ dǐng
wéi dǐng
jiàn dǐng
jué dǐng
shān dǐng
mào dǐng
mó dǐng
chōng dǐng
lù dǐng
shù dǐng
tòu dǐng
lí dǐng
chéng dǐng
lù dǐng
dǐ dǐng
dōu dǐng
wū dǐng
jīng dǐng
yún dǐng
zào dǐng
mào dǐng
lóu dǐng
wàng dǐng
zhì dǐng
tóu dǐng
tū dǐng
⒈ 用艾灸头顶，以表示虔诚或祈福。多为佛教徒所用。 宋吴处厚《青箱杂记》卷二：“﹝龚慎仪﹞尝奉使岭表， 刘主囚之，踰年不遣。
引慎仪忧悸，不知所出，乃然顶祷佛，愿捨宅建寺，庶遂生还。”
《宋史·叛臣传上·刘豫》：“昔赵氏少帝出京，百姓然顶炼臂，号泣之声闻於远邇。”
然rán(1)（形）对；不错：不以为～。(2)（代）如此；这样；那样：不尽～｜知其～；不知其所以～。(3)（连）〈书〉然而：事情虽小；～亦不可忽视。(4)副词或形容词后缀：忽～｜突～｜显～｜欣～｜飘飘～。〈古〉又同“燃”。
顶读音：dǐng顶dǐng(1)（名）人体或物体上最高的部分：房～。(2)（动）用头支撑：～缸。(3)（动）从下面拱起：苗把土～起来了。(4)（动）用头撞击：羊～人。(5)（动）抵住：～上门。(6)（动）对面迎着：～头。(7)（动）顶撞：小王～了领导几句。(8)（动）担当；支持：最近太忙；我有点～不住了。(9)（动）顶替：～名儿。（动）指转让或取得企业经营权、房屋租赁权：～出去。（量）用于某些有顶的东西：一～帽子。（副）表示程度高：～喜欢这支歌。（副）同方位词合用；表示方位的极端：～名儿。（动）指转让或取得企业经营权、房屋租赁权