ruì zú
ruì mǐn
ruì shī
ruì qíng
ruì wǎng
ruì yì
ruì qí
ruì jiǎn
ruì jiǎo
ruì fēng
ruì liè
ruì shàng
ruì mì
ruì bǐ
ruì láng
ruì hěn
ruì guǒ
ruì jū
ruì biāo
ruì lì
ruì duān
ruì jǐng
ruì dǐng
ruì jīng
ruì shēn
ruì lǚ
ruì sī
ruì lì
ruì zì
ruì dá
ruì jìn
ruì bīng
ruì jiāng
ruì lì
ruì qì
ruì shì
ruì yì
dōu dǐng
jí dǐng
tiān dǐng
zǎn dǐng
rán dǐng
chuáng dǐng
tū dǐng
lóu dǐng
miè dǐng
ruì dǐng
tuí dǐng
liàn dǐng
xuě dǐng
jīng dǐng
líng dǐng
fēng dǐng
pán dǐng
rán dǐng
gāo dǐng
yīng dǐng
qǐ dǐng
mào dǐng
què dǐng
tóu dǐng
jué dǐng
zào dǐng
dào dǐng
lù dǐng
wǔ dǐng
yī dǐng
zhěn dǐng
jiān dǐng
sī dǐng
dǐ dǐng
zhì dǐng
guàn dǐng
zhǒng dǐng
xū dǐng
guàn dǐng
lù dǐng
liàn dǐng
wéi dǐng
mó dǐng
lí dǐng
fēng dǐng
wàng dǐng
fēng dǐng
chū dǐng
yún dǐng
gǒng dǐng
dān dǐng
zhū dǐng
jiàn dǐng
bù dǐng
wū dǐng
diān dǐng
chōng dǐng
mào dǐng
ná dǐng
qióng dǐng
diān dǐng
fén dǐng
hù dǐng
tòu dǐng
chéng dǐng
shù dǐng
hè dǐng
shān dǐng
xuán dǐng
hóng dǐng
xiè dǐng
mén dǐng
dǎ dǐng
ruì dǐng
píng dǐng
yā dǐng
指四周高尖而中间低洼的头顶。后喻指博学多才之人。语本《史记·孔子世家》：“生而首上圩顶，故因名曰丘云。”司马贞索隐，：“圩顶言顶上窳也，故孔子顶如反宇。反宇者，若屋宇之反，中低而四傍高也。”南朝梁沉约《＜梁武帝集＞序》：“日角之主，出自诸生；鋭顶之君，少明古学。”
锐ruì(1)（形）锐利：尖～｜敏～。(2)（名）锐气：养精蓄～。(3)（副）急剧：～进｜～减。
顶读音：dǐng顶dǐng(1)（名）人体或物体上最高的部分：房～。(2)（动）用头支撑：～缸。(3)（动）从下面拱起：苗把土～起来了。(4)（动）用头撞击：羊～人。(5)（动）抵住：～上门。(6)（动）对面迎着：～头。(7)（动）顶撞：小王～了领导几句。(8)（动）担当；支持：最近太忙；我有点～不住了。(9)（动）顶替：～名儿。（动）指转让或取得企业经营权、房屋租赁权：～出去。（量）用于某些有顶的东西：一～帽子。（副）表示程度高：～喜欢这支歌。（副）同方位词合用；表示方位的极端：～名儿。（动）指转让或取得企业经营权、房屋租赁权