rán dǐng
qǐ dǐng
dào dǐng
zǎn dǐng
qióng dǐng
xiè dǐng
xuě dǐng
lù dǐng
guàn dǐng
shù dǐng
bù dǐng
liàn dǐng
zào dǐng
jiān dǐng
tóu dǐng
wū dǐng
tū dǐng
jí dǐng
zhū dǐng
hóng dǐng
tiān dǐng
yā dǐng
chū dǐng
yīng dǐng
lù dǐng
gǒng dǐng
dǎ dǐng
tòu dǐng
chōng dǐng
hè dǐng
gāo dǐng
yún dǐng
fēng dǐng
rán dǐng
diān dǐng
fēng dǐng
fén dǐng
dān dǐng
diān dǐng
què dǐng
ná dǐng
fēng dǐng
líng dǐng
guàn dǐng
jué dǐng
jiàn dǐng
xuán dǐng
pán dǐng
ruì dǐng
wǔ dǐng
lí dǐng
liàn dǐng
wàng dǐng
shān dǐng
dǐ dǐng
hù dǐng
dōu dǐng
wéi dǐng
xū dǐng
jīng dǐng
zhì dǐng
zhǒng dǐng
sī dǐng
píng dǐng
chéng dǐng
mào dǐng
mào dǐng
yī dǐng
lóu dǐng
miè dǐng
zhěn dǐng
mó dǐng
tuí dǐng
chuáng dǐng
mén dǐng
ruì dǐng
⒈ 帽的顶端。
引唐李复言《续玄怪录·张老》:“张老常过,令缝帽顶,其时无皂綫,以红綫缝之。”
明陶宗仪《辍耕录·回回石头》:“大德间,本土巨商中卖红剌石一块於官,重一两三钱,估直中统钞一十四万定,用嵌帽顶上。自后累朝皇帝,相承寳重。”
⒉ 帽子顶上所缀的结子或珠宝。 清代以帽子顶上不同质料和颜色的帽珠分别官员的品级。参见“顶戴”。
引《元史·仁宗纪一》:“为皇太子时, 淮东宣慰使撒都献玉观音、七寳帽顶、寳带、寳鞍,却之,戒諭如初。”
帽mào(1)(名)帽子:呢~|箬~|草~。(2)(名)(~儿)罩或套在器物上头;作用或形状像帽子的东西:笔~儿|螺丝~儿|笼屉~儿。
顶读音:dǐng顶dǐng(1)(名)人体或物体上最高的部分:房~。(2)(动)用头支撑:~缸。(3)(动)从下面拱起:苗把土~起来了。(4)(动)用头撞击:羊~人。(5)(动)抵住:~上门。(6)(动)对面迎着:~头。(7)(动)顶撞:小王~了领导几句。(8)(动)担当;支持:最近太忙;我有点~不住了。(9)(动)顶替:~名儿。(动)指转让或取得企业经营权、房屋租赁权:~出去。(量)用于某些有顶的东西:一~帽子。(副)表示程度高:~喜欢这支歌。(副)同方位词合用;表示方位的极端:~名儿。(动)指转让或取得企业经营权、房屋租赁权